Tom, Rozdzial
1 I, IV | uderzył go w twarz z całej siły.~Chłop się potoczył i utkwił
2 I, IV | krzesło, schwycił je i z całej siły rzucił przed siebie, na
3 I, V | tymczasem Karol trzęsąc z całej siły Bauma, ale Maks nie odezwał
4 I, VIII | krzyknął i uderzył go z całej siły kijem przez twarz.~August
5 I, VIII | porywać tej strasznej masie siły nagromadzonej dookoła.~Wyczerpanie
6 I, VIII | siedział w milczeniu zbierając siły do mówienia.~- Chory jesteś?
7 I, IX | się jak potężny zbiornik siły, której tchnienie zdawało
8 I, X | z niedołęstwa, nie mając siły oprzeć się sposobnościom,
9 I, XIV | manometrze ilość produkowanej siły.~Spostrzegł syna, ale obszedł
10 I, XV | że oderwał się, znalazł siły i poszedł spiesznie, gnany
11 I, XVI | rozkoszował się poczuciem własnej siły, wyższości i rozumu, tym,
12 I, XVI | nieopowiedzianej, dawały siły do walki, do zwyciężania,
13 II, I | dziwnym urokiem młodości, siły i szlachetności promieniały
14 II, III | przenikał go słodkim uczuciem siły i zdrowia, a sam widok wielkich
15 II, IV | śpiewało rykiem szalony hymn siły uwięzionej, targającej się
16 II, VII | serdecznie, że opadły ją siły, że wszystkie postanowienia
17 II, XVIII| jest sprawdzianem naszej siły.~Kessler już nic nie odpowiedział,
18 II, XIX | rzutami, wyjąc dziką pieśń siły i połyskując groźnie olbrzymimi
19 II, XIX | ruchu, z wściekłym rykiem siły spętanej.~Za pogrzebem Malinowskiego
20 II, XX | odsłonił i zbierając wszystkie siły woli zaczął w notesie obliczać
21 II, XXIII| wszystek czas - wszystkie siły.~Miał już te upragnione
22 II, XXIII| siebie.~Ale ta praca nad siły, trwająca już lata całe,
23 II, XXIII| prawie i wytężał wszystkie siły, aby zdusić w sobie jakiś
24 II, XXIII| krwią swoją, przynosili jej siły, młodość, zdrowie, wolność
|