Tom, Rozdzial
1 I, II | zgarbiony prawie we dwoje, podnosił okrągłe, czerwone oczy jastrzębie
2 I, II | dalej.~Przechodził pawilony, podnosił się w górę windami, schodził
3 I, VIII| jeszcze wyrzut, który się podnosił w nim i rozrastał szybko.~
4 I, IX | gorączkowo, ale co chwila podnosił głowę znad papieru i patrzył
5 I, XI | spodkiem pełnym herbaty, który podnosił do ust obu rękami; był wystrojony
6 I, XI | miał wygolone starannie.~Podnosił brodę tak wysoko, że dwie
7 I, XIII| banalnością tematów, jakie Muller podnosił.~Dom cały miał wybitne cechy
8 I, XV | głosu, z trudem jeszcze podnosił powieki i czerwonymi, pełnymi
9 I, XVI | swój parasol nieodstępny, podnosił go machinalnie, obcierał
10 I, XVI | zawołał ktoś z boku, bo Moryc podnosił glos zbyt mocno.~Umilkli
11 I, XVI | bawił się tym doskonale.~Podnosił głowę coraz wyżej i coraz
12 I, XVI | przyszła kolej na niego, podnosił głowę, wyciągał chciwie
13 II, I | zielonej trawie, wyciągał żabę, podnosił szyję do góry i połykał
14 II, III | rozbijany kołami wozów, podnosił się i czarnym tumanem wisiał
15 II, VI | płowe, jakby wygotowane oczy podnosił z wyrazem głębokiego zdumienia,
16 II, VI | tylko od czasu do czasu podnosił głowę i uśmiechał się do
17 II, VI | Szaja bawił się znakomicie, podnosił dzieci do góry, całował
18 II, XI | drżały, a upał, jaki się już podnosił, zdenerwował go jeszcze
19 II, XII | czasów w Rydze ileż razy podnosił podobne tematy, ileż pięknych
20 II, XIV | Od rzeki, od drzew i traw podnosił się cichy monotonny szmer,
21 II, XV | głosem i od czasu do czasu podnosił spoconą twarz, spoglądał
22 II, XV | przysłaniając usta, bo kurz podnosił się coraz gęstszy.~Ale i
23 II, XVI | nic nie powiedziała, więc podnosił głowę wyżej i śmiało, bezczelnie
24 II, XXI | huczał, opadał na chwilę, podnosił znowu straszną głowę, potrząsał
|