Tom, Rozdzial
1 I, II | suchy i już drukowany, i z pewnym roztargnieniem przyglądał
2 I, III | Szlachcic! - szepnął z pewnym drwiącym politowaniem Leon
3 I, III | nieco, popatrzył i ciszej, z pewnym jakby szacunkiem zapytał:~-
4 I, III | pełne usta.~Spoglądała z pewnym uporem na Borowieckiego,
5 I, V | gorsze, to możesz być doktor pewnym, że cię obiję kijem i każę
6 I, VI | żeś zamilkł? - szepnęła po pewnym czasie.~- Bałem się przerywać
7 I, VI | wielkich rzeczach.~- Bądź pewnym, że o daleko większych,
8 I, IX | Borowieckiego był prawie pewnym dobrego rezultatu prośby,
9 I, XI | odpowiedział z uśmiechem i z pewnym lekceważącym znużeniem słuchał
10 I, XII | twoja fabryka? - zapytał po pewnym czasie Kurowski.~- Sprawy
11 I, XIII | rezolutnie, że spoglądał na nią z pewnym zdziwieniem.~Brakowało jej
12 I, XIII | sinymi ustami.~A gdy po pewnym czasie przyszedł Hamerstein,
13 I, XVI | nienawidzieć!~Patrzył z pewnym zdumieniem w głąb siebie
14 I, XVI | Grunspana, kupił cichaczem i był pewnym wielkiego zarobku, gdyż
15 I, XVI | nie spiesząc się i będąc pewnym, że go nikt podkupić nie
16 I, XVI | Postanowił je zdobyć i był już pewnym, że zdobędzie.~Mniejsza
17 II, II | tanckrenchenów! - zawołał z pewnym oburzeniem.~- Więc cóż?
18 II, V | lichwiarza.~- Możesz pan być pewnym, że się nim zajmować nie
19 II, VI | wyrzucić woźnym, którzy w pewnym oddaleniu stanęli, nie wiedząc,
20 II, VII | zwróciła na siebie.~Za nią w pewnym oddaleniu szły dwie młode,
21 II, XV | tym się skończy. Zaczął z pewnym politowaniem opowiadać o
22 II, XVI | spokój i równowagę, był pewnym już,~że Lucy nic nie powiedziała,
23 II, XVIII| popatrzył jakoś dziwnie, jakby z pewnym żalem na zebranych i powiedział:~-
24 II, XX | należała.~Karol z przerażeniem pewnym spostrzegał te zmiany, ale
|