Tom,  Rozdzial

 1     I,  XI   |    Kessler et Endelman zamykały ogród czerwoną olbrzymią ścianą,
 2    II,  I    |        Chłopak otworzył okno na ogród i pokój zalały chóry słowiczych
 3    II,  I    |        Maks zapatrzył się tak w ogród, że nie widział otwierania
 4    II,  I    |        perły, które spływały na ogród, na kwiaty, niby kaskada
 5    II,  I    |        się pościel.~Przejechali ogród, jaki się rozciągał tuż
 6    II,  I    |     Dwadzieścia razy obejrzałem ogród; no i cóż? widzę, że piękny,
 7    II,  I    |    wielki i doskonale utrzymany ogród owocowy,~Duży ganek drewniany,
 8    II,  I    |         Karczmarka poszli przez ogród i szli wąską polną drogą,
 9    II,  III  |   fabrykę i poszedł przez długi ogród, ciągnący się z tyłu, do
10    II,  III  |         nie poszedł teraz przez ogród i swoje place, tylko wyszedł
11    II,  III  |      cisza i obumieranie.~Nawet ogród, otaczający dom, miał wygląd
12    II,  V    |         Okna przysłonięte przez ogród nie puszczają słońca. Pan
13    II,  V    |         słońca. Pan widział mój ogród, panie Griinspan?~- Nie
14    II,  V    |   Pokazałbym panom swoje pole i ogród, dobrze?~- Dobrze, bardzo
15    II,  V    |         i spiesznie szedł przez ogród, aż mu poły chałata fruwały
16    II,  X    |         piękny, cichy i ciepły; ogród chwiał się lekko i połyskiwał
17    II,  X    |        Wysocka patrząc za nią w ogród.~- Mogłaby być trochę mądrzejszą.~-
18    II,  XIII |          wyglądał przez okno na ogród, Landau skulony siedział
19    II,  XIV  |         jadalni, zamienionej na ogród podzwrotnikowy, pełen palm
20    II,  XV   | wejściem Anki, która obszedłszy ogród, zajrzawszy do wszystkich
21    II,  XV   |         najkrócej przejść przez ogród i fabrykę Borowieckiego,
22    II,  XVI  |    znowu kłótnia, aż cały dom i ogród zapełnił się potężnym głosem
23    II,  XVI  |   Słońce bladawe rozsypywało na ogród złocisty pył, który przesłaniał
24    II,  XXIII|        dziedzińce, przez wielki ogród, aż do podjazdu pałacowego.~