Tom,  Rozdzial

 1     I,  III |             fioł", vel dyrektor.~- Mów: arcyfioł - wtrącił szeptem
 2     I,  III |         tylko całowała.~- Nie, nie mów teraz nic, nie mów. Chcę
 3     I,  III |             nie mów teraz nic, nie mów. Chcę mówić sama, chcę wołać
 4     I,  III |        wiedząc sam, co mówi.~- Nie mów nic, całuj mnie!~- Nie mów
 5     I,  III |         mów nic, całuj mnie!~- Nie mów nic, całuj mnie! - wołała
 6     I,  V   |         Wałek ma na dziesiąty rok, mów, matka, dokumentnie - szepnął
 7     I,  V   |               Prawda, rzekłem tak, mów dalej, matka.~- Sprałam
 8     I,  V   |         przyjdźcie.~- Przyjdziewa, mów no, matka. Ale kobieta schyliła
 9     I,  VII |            się bliżej z fotelem.~- Mów, Wilhelm, wyjdę za ciebie
10     I,  VII | trzydzieści innych firm. Ty mi nie mów o nim, bo mnie wszystko
11     I,  IX  |           panie Trawiński, pan nie mów takich śmiesznych rzeczy!
12     I,  X   |            jakieś lafiryndy.~- Nie mów tak, Zosiu, ja znam dobrze
13     I,  XIII|          to, aby zrobić pieniądze, mów mi pan lepiej o wszelkich
14     I,  XIV |           i powiedz mi, w domu nie mów nic. Jeśli jest, jak przypuszczasz,
15     I,  XVI |               Co mnie to obchodzi, mów, Kipman, o tym do Stanisława.~-
16    II,  I   |             a nie chwal się. a nie mów amen przed in saecula saeculorum,
17    II,  I   |          gniewem. - Ty mi tego nie mów, bo ja cię zawsze przekonam,
18    II,  II  |         rysaki amerykańskie?~- Nie mów pan głupich rzeczy, panie
19    II,  II  |       prezesa w imieniu kolegów.~- Mów pan, ale prędko, mam mało
20    II,  II  |       Tuszyński, ten!~- Co zrobił? Mów pan ciszej, tutaj nie bóżnica~-
21    II,  VIII|            szeptała:~- Kocham cię! Mów, najdroższy, niech się upiję
22    II,  XIII|       ogniowe sprawy.~- Ciszej pan mów! - zawołał stary zaglądając
23    II,  XVI |           pchnięta nożem.~- Ciszej mów, po co dorożkarz ma słyszeć!
24    II,  XXII|     zapachu.~- Patrz, Kaziu, i nie mów przykrych rzeczy. Wieczorem