Tom,  Rozdzial

 1     I,  III |        deski z wściekłości, nie mogąc się wydobyć na ulicę.~Nie
 2     I,  III |     który łaził jak senny i nie mogąc rzucić się na szyję Karola,
 3     I,  V   |     czasem tylko papuga nic nie mogąc ściągnąć ze stołu krzyczała: "
 4     I,  VI  | przypływ był tak obfity, że nie mogąc się pomieścić W płytkich
 5     I,  VII |          myślał zirytowany, nie mogąc oderwać wzroku od tych okien.~-
 6     I,  VIII|       drzew i szedł w głąb, nie mogąc nigdzie dojrzeć Lucy.~Zirytowany
 7     I,  IX  |         kolanach dziadka, a nie mogąc i tak dostać, zaczął mu
 8     I,  X   |       ściskał mu mocno rękę nie mogąc słowa przemówić z radości.~-
 9     I,  XIII|          zapytał Borowiecki nie mogąc się połapać.~- Ja twierdzę,
10     I,  XV  |       Szukał znowu chustki, nie mogąc już trafić do kieszeni,
11    II,  I   |         smyk się podział.~A nie mogąc się go doczekać, sam przynosił
12    II,  III |    krzyczał ze środka sali, nie mogąc się bliżej dostać, odkrzyknął
13    II,  IV  |       bydlę olbrzymie.~Adam nie mogąc się doczekać więcej słów
14    II,  V   |   zapraszał gorąco Wilczek, nie mogąc ukryć radości, jaką mu sprawiła
15    II,  VI  |  biednych? - przerwał Szaja nie mogąc się doczekać końca. Imiona
16    II,  VI  |     strony, przeżegnał się, nie mogąc zdać sobie sprawy z tego,
17    II,  VII |      natarczywością, że ta, nie mogąc znieść tego spojrzenia,
18    II,  VIII|      przystawali na chwilę, nie mogąc się oderwać od siebie.~Ale
19    II,  IX  |        coraz innym wyrazem, nie mogąc powstrzymać niecierpliwości:
20    II,  X   |    dowiedział szczegółów, a nie mogąc się go doczekać, zabrała
21    II,  XII |         różnych kierunkach, nie mogąc nic więcej wybrać odpowiedniego,
22    II,  XIII|     potrzebujesz tego krzyczeć, mogąc po ludzku powiedzieć.~-
23    II,  XV  |        za nóżki! - zawołał, nie mogąc dokończyć mowy.~Jakoż po
24    II,  XVII|       leżał bezwładny, zaledwie mogąc poruszać rękami i mówić