Tom, Rozdzial
1 I, II | Borowiecki - zaczął prawie ze łzami w oczach Horn zatrzymując
2 I, VIII| zaczął się tłumaczyć ze łzami.~- Milczeć! - krzyknął i
3 I, VIII| zdychać swobodnie, oblana łzami współczucia. Pomógłbym,
4 I, IX | Jasiowi trlombkę! - prosił ze łzami, uklęknął na kolanach dziadka,
5 I, IX | To co? - zawołała ze łzami w oczach, gotowa rzucić
6 I, X | zaczęły mu piersi wznosić się łzami, jakie chciał powstrzymać,
7 I, X | umiałem i mogłem - szepnął ze łzami w głosie.~- Nie płacz no
8 I, X | i poszedł. Jaskólski ze łzami oglądał pieniądze pod latarnią,
9 I, XI | źrenice jej zaszkliły się łzami, i rzekła cicho:~- Z całej
10 I, XI | wstydem.~Powlekła przyćmionym łzami spojrzeniem po jego pobladłej
11 I, XI | tłuszczem oczka tryskały łzami zadowolenia, i tak się bawiła
12 I, XIV | panie Józefie.~Józio ze łzami rozrzewnienia dziękował
13 I, XVI | suknem skropionym srebrnymi łzami, gdzie Bucholc leżał na
14 II, III | zginęło bez śladu pod tymi łzami, siedział już zimny i zakłopotany
15 II, IV | połysk gniewu i mroczyły się łzami.~- Precz mi! - krzyknęła
16 II, VI | Adam i szepnął prosząco, ze łzami w głosie:~- Nie mówcie o
17 II, VI | podobne bóle własną boleścią i łzami się żywią i przez nie umierają
18 II, X | burę od Wysockiej, że ze łzami przepraszała.~- Moryc! niech
19 II, X | pismem i taki przepełniony łzami, miłością, żalem, zaparciem
20 II, XV | kochania, przepełniał jej oczy łzami, a duszę taką dziwną, taką
21 II, XVI | łamał, rwał, przepajał łzami, aż w końcu i łzy zaczęły
22 II, XVI | sobą, całowała, oblewała łzami i pomimo że on, poruszony
23 II, XXII| Ance oczy napełniły się łzami, niewysłowiony żal ścisnął
24 II, XXII| jej serce i oczy gorzkimi łzami żalu.~Płakała długo i bardzo
|