Tom,  Rozdzial

 1     I,  III |            przyjdzie do starego?~- Ależ z pewnością.~- Ma on tam
 2     I,  III |           tłumił zupełnie kroki.~- Ależ to zupełnie romantyczna
 3     I,  V   |           kanapę stojącą za nim.~- Ależ to, widzę, cała banda wesoła.~-
 4     I,  V   |            na drugą stronę domu.~- Ależ to cały magazyn pięknych
 5     I,  V   |       różnokolorowych hiacyntów.~- Ależ pan o niczym, jak widzę
 6     I,  VI  |          umie, to wielka sztuka!~- Ależ porozumiejmy się państwo! -
 7     I,  IX  | wszystkiego.~- Umyślnie podpalił?! Ależ to zbrodnia! - wykrzyknęła
 8     I,  X   |           wykrzyknął zirytowany.~- Ależ nie mogę wymagać, aby doktór
 9     I,  XIV |      Johann Somerst-Somerstein."~- Ależ to farsa, to niemożliwe!
10     I,  XIV |             on nigdy nie kłamie.~- Ależ to byłaby głupota potworna!~-
11     I,  XV  |      nasłuchując ze zdziwieniem.~- Ależ idzie jak zwykle! - odpowiedział
12     I,  XVI |          muszę pozostać u Bauma.~- Ależ on lada dzień się "położy",
13    II,  I   |            i że to ich człowiek.~- Ależ oni wszyscy pana znają -
14    II,  I   |       buchała zapachem poziomek.~- Ależ, księże! Ksiądz mi tak gości
15    II,  I   |     jeszcze podobnego nie spotkał. Ależ to uosobienie poczciwości,
16    II,  III |          się z chorymi, przyjdę.~- Ależ to ciekawa kolekcja.~- Bardzo
17    II,  III |       uwagi.~- To już o tym mówią! Ależ to kompromitujące! - dodała
18    II,  VI  |         opuścić miejsce u panów.~- Ależ, doktorze! No, jaki z pana
19    II,  X   |         się nad jej cierpieniem.~- Ależ ona umiera z bólu... Pan
20    II,  XV  |          czas dłuższy.~- Odpocząć! Ależ później będzie jeszcze więcej
21    II,  XV  |           obrazę i krytykę siebie? Ależ daję pani słowo, że nigdy,
22    II,  XVI |           napisane w tym liście?~- Ależ, panie, mówiłem, że nieprawda,
23    II,  XXII|            być każdy potrzebnym.~- Ależ ja go nie chcę nigdy już
24    II,  XXII|          zaczął pytać o zdrowie.~- Ależ zdrowa Jestem, czekam tylko