Tom,  Rozdzial

 1     I,  I    |            zaczął dzwonić gwałtownie, wskazując piątą.~- Mateusz, herbata! -
 2     I,  II   |                zawołał przestraszony, wskazując na dzieci, które uczepiły
 3     I,  III  |                Ucałowała go i usiadła wskazując mu miejsce obok siebie bardzo
 4     I,  V    |                Chory jestem - szepnął wskazując na nogi pookręcane w białą
 5     I,  V    |           popraw - krzyknął na lokaja wskazując na nogę swoją, zsuwającą
 6     I,  VII  |             mieszka? - zapytał ostro, wskazując na okna.~- Zaraz się dowiem,
 7     I,  IX   |               jedzą!... - mówił wolno wskazując na wielkie fabryki przez
 8     I,  XII  | zniecierpliwiony zadzwonił na garsona wskazując głową Bum-Buma.~Garson ujął
 9    II,  I    |               chustki! - szepnął Maks wskazując na kilka kobiet, które jak
10    II,  I    |        śliczniutko, o! - wołał ksiądz wskazując na pola leżące ku zachodowi.~
11    II,  III  |               nieco rozbawiony sceną, wskazując na skroń.~- Nie, słowo daję,
12    II,  III  |             boleśnie, szerokim ruchem wskazując szereg portretów, szereg
13    II,  IV   |               nie dostanie? - zapytał wskazując rozszerzonymi oczami księżyc.~-
14    II,  V    |               widać - powiedział Horn wskazując na linię lasów miejskich,
15    II,  VII  |             to nasza fabryka! - rzekł wskazując na szklane dachy przędzalni
16    II,  VIII |      narzeczona szuka pana - szepnęła wskazując oczami Ankę, rozglądającą
17    II,  X    |            miasto, jak ją objaśniono, wskazując jednocześnie salę, w której
18    II,  X    |       bezwiednie, odsłaniając drzwi i wskazując ruchem drogę.~Powrócił do
19    II,  XII  |       zwijanej, co? - szepnął Kessler wskazując w drugą połowę sali, gdzie
20    II,  XV   |         mroczy im dusze - mówiła Nina wskazując całe rodziny rozłożone pod
21    II,  XVI  |               nie stało się - szepnął wskazując fabrykę.~- Ale czy długo
22    II,  XVI  |     zadowolony, że wziął ją za rękę i wskazując fabrykę zawołał radośnie:~-
23    II,  XVIII|           czasu do rana - powiedział, wskazując na okno, na świt przeciekający