Tom,  Rozdzial

 1     I,  VII  |        się pod ręce i szły przez szereg pokojów zalanych mrokiem
 2     I,  X    |       mówiła prowadząc ich przez szereg pokojów, słabo rozświetlanych
 3     I,  XII  |     kursuje z jednaką siłą przez szereg pokoleń.~Borowiecki skrzywił
 4     I,  XIII |     jaskrawe światło dnia zalało szereg pokojów umeblowanych z przepychem.~-
 5     I,  XVI  |   stowarzyszeń wszystkich,~Długi szereg księży, chóry śpiewaków
 6    II,  I    |        wózek do ogrodu, pomiędzy szereg jabłoni pokrytych kwiatem
 7    II,  I    |       klasztoru, którego wieże i szereg okien widać było z ogrodu
 8    II,  I    |    płycie grobowej, których cały szereg tulił się pod murami.~Nabożeństwo
 9    II,  III  | zapadniętych do okien i tworzyły szereg dołów i wybojów, zasypanych
10    II,  III  |        szerokim ruchem wskazując szereg portretów, szereg głow rycerskich
11    II,  III  |      wskazując szereg portretów, szereg głow rycerskich i senatorskich,
12    II,  VI   |      głów pochylonych, a za nimi szereg wąskich okien, wychodzących
13    II,  VI   |         ale... że przyszedł cały szereg lat ciężkich bardzo dla
14    II,  VI   |    ścianę, bo wolną drogą pchano szereg wózków, napchanych rozpakowanymi
15    II,  VII  |        pod ręce szły wolno przez szereg salonów zatrzymując się
16    II,  VIII |      przeprowadziła oczami przez szereg pokoi.~- Panno Melo, to
17    II,  VIII |         błagała idąc z nim przez szereg mrocznych pokojów ku wyjściu. -
18    II,  IX   |        budził go i poszedł przez szereg pokojów pustych, cichych
19    II,  IX   |         szepnął patrząc na długi szereg sal, nasłuchując w tej śmiertelnej
20    II,  XI   |        umilkł i zapatrzył się na szereg wozów moknących na coraz
21    II,  XIV  |    oścież, ukazując w amfiladzie szereg salonów umeblowanych z przepychem
22    II,  XVIII|        mówię, to, co zauważyłem, szereg spostrzeżeń czysto anatomicznych,
23    II,  XXIII|        spotkał przy bramie długi szereg dziewczynek, za którymi