Tom,  Rozdzial

 1     I,  I    |     powiedział twardo Borowiecki podnosząc zimne, szare oczy na wzburzonego
 2     I,  II   |          herbatę przyniósł i nie podnosząc oczów zawrócił się do odejścia.~-
 3     I,  II   |            wykrzyknęła zdumiona, podnosząc na niego bladą, brzydką,
 4     I,  III  |     ładna - powiedział poważnie, podnosząc na niego oczy.~- Ja mam
 5     I,  III  |       pan? - zapytała po chwili, podnosząc na niego niebieskie, zupełnie
 6     I,  V    |      pożegnam - mówił Borowiecki podnosząc się z krzesła, zirytowany
 7     I,  IX   |     odrywając się od roboty, nie podnosząc nawet głosu, jeśli mówili;
 8     I,  IX   |      kotki, czasem przystawała i podnosząc do góry małe czarne oczy,
 9     I,  X    |              szepnęła cicho Mela podnosząc oczy.~- Przejdź na moją
10     I,  XI   |          tobie - szepnęła cicho, podnosząc na niego swoje szare oczy.~-
11     I,  XII  | Przyjdzie kto dzisiaj? - zapytał podnosząc na Karola orzechowe wielkie
12     I,  XIII |        pójdźmy na górę - szepnął podnosząc się z miejsca i poszedł
13    II,  I    |       stołem zapytała cicho, nie podnosząc oczów:~- Nie wie pan, czy
14    II,  II   |               zapytał zdziwiony, podnosząc oczy na niego i gładząc
15    II,  III  |        obiad? - zawołała wesoło, podnosząc na niego swoje porcelanowe
16    II,  IV   |         dziewczyna z niepokojem, podnosząc nań zapłakane oczy.~- U
17    II,  IV   |       się waż! - zawarczał stary podnosząc czarne, olbrzymie pięście
18    II,  VI   |        jej już nie ma! - szepnął podnosząc twarz na niego.~Był spokojny,
19    II,  XIII |    pieniądz niezły - rzekł Karol podnosząc głowę znad papierów.~- To
20    II,  XV   |      idzie! - zawołała radośnie, podnosząc się z fotelu.~Karol wszedł,
21    II,  XV   |      mogą - odpowiedziała cicho, podnosząc oczy.~- I nie domyślasz
22    II,  XVI  |           powiedział uroczyście, podnosząc rękę do góry.~Głos mu zadrżał
23    II,  XXIII|          szepnęła Mada cichutko, podnosząc~zarumienioną twarz i porcelanowe,