Tom,  Rozdzial

 1     I,  V    |       nie chciało mu się dalej patrzeć.~- Niech będzie pochwalony.
 2     I,  VI   |        robi wielką przyjemność patrzeć na ciebie i mówić z tobą,
 3     I,  VII  |       Założył okulary i zaczął patrzeć na trzecie piętro domu stojącego
 4     I,  XI   |    dużo wody, ale ja nie lubię patrzeć, bo mnie się zaraz niedobrze
 5     I,  XIV  |     takiego mebla, przeszkadza patrzeć swobodnie.~- To patrzcie
 6     I,  XIV  |    kufa mi właśnie przeszkadza patrzeć na samowar.~- Malinowski! -
 7     I,  XIV  |   maszyny, naoliwiać, czyścić, patrzeć na manometr, a chwilami
 8     I,  XIV  | wygolonych czupryn zdawały się patrzeć surowo, groźnie prawie na
 9     I,  XVI  |        na rozcież i zdawał się patrzeć zapadniętymi oczami przez
10    II,  I    |       a co za kolor, to proszę patrzeć - czysty rubin.~Podsunął
11    II,  II   |       przy niej i będzie tylko patrzeć, żeby się nie omyliła. Co
12    II,  II   |      śmiały, on będzie mi mógł patrzeć prosto w oczy. To jest bardzo
13    II,  III  |        robi, to aż przyjemność patrzeć. Ja jestem chory, mnie doktór
14    II,  VI   |   króla, który raczył łaskawie patrzeć na gęstwę biedną, rozstępującą
15    II,  VII  |         Proszę odgadnąć, a nie patrzeć. Zasłoniła mu sobą drzwi.~
16    II,  VII  |          My nie, bo mamy na co patrzeć - szepnął Kurowski ogarniając
17    II,  VII  |       nudzą, bo nie mają na co patrzeć...~- Są tacy! Niech pani
18    II,  XIV  |        co robić ze sobą, gdzie patrzeć.~Zajęła się nimi Zośka,
19    II,  XVI  |       fałszywego, ale nie mógł patrzeć dłużej, bo wszedł Mateusz
20    II,  XX   |      bardzo zbrzydła; nie mógł patrzeć bez głębokiej urazy na jej
21    II,  XX   |     natychmiast, i znowu biegł patrzeć w mroźną, zimową noc, w
22    II,  XXI  |   kraty, z nizin, będzie znowu patrzeć na tych, którzy budują fabryki,
23    II,  XXIII|      końcu musiał ulec, musiał patrzeć, musiał słuchać tych wszystkich