Tom, Rozdzial
1 I, III | powiedziano na sali.~- Żegnam panią - mówił powstając, był zły
2 I, VII | szepnęła Mela.~- Przepraszam panią, panna Fela właśnie nie
3 I, X | tej chustki na głowie, to panią szpeci.~- Zabawna jesteś,
4 I, X | tak, Zosiu, ja znam dobrze panią Łacińską i panią Stecką,
5 I, X | dobrze panią Łacińską i panią Stecką, to bardzo porządne
6 I, XI | zabawniejszego.~- Znudził już panią?~- Na co dzień dobry, ale
7 I, XI | żałośnie.~- Nawet kobiety panią nie obchodzą?~- Obchodzą
8 I, XIII| przywiozła i już czytam.~- Bardzo panią zajmują?~- Takie są tam
9 I, XIII| mogłem porozmawiać dłużej z panią.~- Ale ja za to mówiłam
10 I, XIII| ja za to mówiłam o panu z panią Trawińską.~- I bardzo mnie
11 I, XIII| gwałtownie.~- Zapewniam panią, że nie wszyscy.~I tak dalej
12 I, XIII| narzeczonym?~- Nie, czy panią to oburza?~- Dziwi mnie
13 I, XVI | towarzysząca Lucy.~- Muszę już panią pożegnać.~- Jeszcze chwilę,
14 II, VI | do powozu.~- Czekałem na panią... - nie śmiał jej mówić
15 II, VI | po imieniu. - Czekałem na panią całe długie dwa miesiące... -
16 II, VII | rano, przyszłam do Niny z panią Wysocką.~- Cóż tam słychać
17 II, IX | tak pięknie na świecie, że panią odprowadzę. Pan Karol z
18 II, XV | żartował tylko, upewniam panią, że żartował - powiedział
19 II, XV | jak w Kurowie? Co się z panią dzieje? Jeśli panią zmartwiłem,
20 II, XV | się z panią dzieje? Jeśli panią zmartwiłem, jeśli zrobiłem
21 II, XV | być może nieraz uraziłem panią swoją szorstkością, ale
22 II, XVI | uroczystość niezbyt raduje panią, panno Anno.~.- Przeciwnie,
23 II, XXII| czy może jutro odwiedzić panią.~- Dobrze, czekam po południu -
|