Tom,  Rozdzial

 1     I,  III  |   Mendelsohnów, gdzie siedziała z ojcem jego najmłodsza córka ubrana
 2     I,  V    |     Fabrykę musimy mieć. Ja już z ojcem nie wytrzymam dłużej, a
 3     I,  IX   |         mężu.~- Niestety, my to z ojcem za bardzo często musimy
 4     I,  X    |        głowie stawała, to muszę z ojcem pojechać. Józiu, graliście
 5     I,  XI   |         wkrótce pożegnawszy się z ojcem już od drzwi zawołał:~-
 6     I,  XI   |         najrzadziej widywać się z ojcem, który, spotkawszy ją wypadkowo,
 7     I,  XVI  |           których zmarły miał być ojcem, przyjacielem, dobroczyńcą.~
 8    II,  I    |       jechać, ale niech się pan z ojcem umówi o wszystko, zgódźcie
 9    II,  III  |         biedny... pogniewał się z ojcem, nie ma pieniędzy... więc
10    II,  III  |       pieniędzy i pogniewał się z ojcem.~Mówiła prędko, bezładnie
11    II,  IV   |           bo Horn pogniewał się z ojcem, który mu wstrzymał pensję,
12    II,  IV   |        matka da się przeprosić, z ojcem sam się rozmówię! - pocieszał
13    II,  V    |        Bardzo mi przyjemnie. My z ojcem pańskim robimy interesy.~
14    II,  X    |           rozmawiał z Morycem i z ojcem i wreszcie podniósł się
15    II,  XIII |             Rozmawiałem właśnie z ojcem o tobie.~- A! - szepnęła
16    II,  XIII |          Aha! kwiaty... rozmowa z ojcem... rozumiem...~Więc?...~-
17    II,  XIII |       Pójdę za ciebie. Umów się z ojcem o wszystko. Dobrze, Moryc,
18    II,  XIV  |           Berlina, po cichu przed ojcem. Jest Oskar baron Meyer,
19    II,  XV   |      Pójdę do nich którego dnia z ojcem i na tym się skończy. Zaczął
20    II,  XV   |         załatwię sama, bo i tak z ojcem za dni kilka tam pojedziemy.~
21    II,  XVII |        mogę. Jakże się rozstanę z ojcem, a przy tym sama wiadomość
22    II,  XXII | Grunspanowi.~- A cóż się dzieje z ojcem pana Maksa? - zapytała.~-
23    II,  XXIII|         Maks był nawet chrzestnym ojcem jego syna, ale pomimo to