Tom,  Rozdzial

 1     I,  II  |       zatrzymując się.~- A to nasz majster, pan Pufke, powiedział,
 2     I,  III |   uważacie, co zrobił wczoraj nasz "fioł", vel dyrektor.~-
 3     I,  III |       szeptem do ucha. - Otóż nasz arcyfioł wczoraj w antrakcie
 4     I,  V   |     cała banda wesoła.~- Cały nasz komplet burszów.~- My tak
 5     I,  V   |       bardzo pilny interes.~- Nasz interes?~- Nasz, niesłychanie
 6     I,  V   |    interes.~- Nasz interes?~- Nasz, niesłychanie ważna rzecz,
 7     I,  V   |      zna, panie Borowiecki.~- Nasz kolega z Rygi.~- Widzę,
 8     I,  VI  |    zdawało, że go znam, że to nasz człowiek. On ma ostre pazury,
 9     I,  IX  |    kosztowny zakup.~- Bandini nasz florencki przysyła ten mozaikowy
10     I,  XI  |   blada dzisiaj, możeś chora? Nasz doktor zaraz będzie w domu
11     I,  XII |       A jak me wielmożny pan, nasz dziedzic i ociec kochany,
12     I,  XIII|    indyjsko-amerykańskich, to nasz rynek koło jesieni zacznie
13     I,  XIII| przyjemnie. - Któż to taki?~- Nasz ogrodnik. Pan Storch nie
14    II,  I   |     nas wielmożny derektor, a nasz dziedzic kochany, wziun
15    II,  I   |      łeb. Wielmożny dziedzicu nasz kochany - zawołał rozrzewniony
16    II,  I   |       o pańskich zamiarach na nasz Kurów, ale że wymienił inne
17    II,  II  |       mieście: "Pan Grosglik, nasz szef, ma stołowy garnitur
18    II,  II  |    tak lubię, że gdyby on był nasz, to ja dałbym mu moją Mery,
19    II,  IV  |     stron. Mama odstąpiła jej nasz ogródek i ona zawsze po
20    II,  V   |    muszę iść na kolej.~- Więc nasz interes?~- No - ileż pan
21    II,  XII |     koło niej Hausner, wiesz, nasz chemik, ale mu szczerze
22    II,  XIII|     takich rzeczy. Moryc jest nasz, Moryc wie, jak sprawy stoją,
23    II,  XIII|      powiesz przecież, boś ty nasz.~- Chciałbym być bliższym