Tom, Rozdzial
1 I, III | się na mnie i gdy byłam z mamą w mieście, spalił mi wszystkie
2 I, IX | jego brutalność.~- Niech mama da pokój, wiem, co robię.
3 I, X | pieniądze za tydzień, może mama schowa.~Położył cztery ruble
4 I, X | pójdziecie tylko sami i mama pójdzie, i ojciec, i Zośka
5 I, X | zupełnie. Nie płacz, bo mama usłyszy - szepnął mu ciszej.~
6 I, X | na całe lato, prawda?~- Mama już o tym nawet pisała do
7 I, X | Ignaś, i Bo-leś, i Kazio.~- Mama nas ubierze i pojedziemy
8 I, X | do państwa po drodze.~- Mama zdrowa?~- Dziękuję pani,
9 I, X | Rudy. Ja tam, żeby nawet mama na głowie stawała, to muszę
10 I, X | wszyscy.~- Ja tam nie wiem, mama mówiła, ale mama tak łże
11 I, X | nie wiem, mama mówiła, ale mama tak łże czasami, aż się
12 I, X | dziesiątej do szóstej rano.~- Wie mama - przerwał milczenie Józio. -
13 I, X | organisty z Kurowa. Pamięta go mama? Był u nas raz na wakacjach.~-
14 I, X | taki dobry dla mnie jak mama, jak Józio, niech pan weźmie,
15 I, XI | pan usiądzie przy mnie.~- Mama jest tutaj?~- A, nie; mama
16 I, XI | Mama jest tutaj?~- A, nie; mama nie lubi takich zebrań,
17 I, XI | takich zebrań, bo, widzi pan, mama się musi krępować, a głównie
18 I, XI | musi krępować, a głównie to mama nie chce z Żydówkami razem
19 I, XIII| kawałki, że płakałyśmy razem z mamą. Ojciec się z nas śmiał,
20 I, XIII| zawołał po przywitaniu się.~- Mama nie chciała przerywać ojcu
21 II, IV | już do nas nie przychodzi. Mama się na nią pogniewała...
22 II, IV | pochodzi z naszych stron. Mama odstąpiła jej nasz ogródek
23 II, IV | głośno nie mówi, jeszcze mama usłyszy.~Ubrał się spiesznie
|