Tom,  Rozdzial

501    II,  X    |     interesach. Ty o wielu rzeczach już myśleć umiesz, ale boisz
502    II,  X    |       Borowieckiego.~Anka mieszkała już w Łodzi, w mieście wiedziano
503    II,  X    |         pomoże.~- Dlaczego?~- Stary już na nic. Dwadzieścia warsztatów
504    II,  X    |           Jeszcze nic nie wiem, ale już z jego pyska widzę, że przeżuwa
505    II,  XI   |            drżały, a upał, jaki się już podnosił, zdenerwował go
506    II,  XI   |           Grosglika. ale cofnął się już sprzed kantoru, spacerował
507    II,  XI   |            Nic się nie odzywał, gdy już zebrali się wszyscy i jeść
508    II,  XI   |            łkanie wołała:~- Ja pana już nie kocham! Żeby pan był
509    II,  XI   |         Płakała spazmatycznie, Horn już nie wiedział, co robić,
510    II,  XI   |       człowiek, oszukał Kamę, bo go już nie kocham.~Uśmiechnął się
511    II,  XI   |       wyjściu, bo i fabryki zaczęły już ryczeć swoją pieśń poobiednią.~-
512    II,  XI   |        drzwi, ale gdy usłyszała, że już schodzi po schodach, zrobiło
513    II,  XI   |          jej strasznie żal, że może już naprawdę nie przyjdzie.~
514    II,  XI   |              zawołała tragicznie:~- Już się stało! Już się nigdy
515    II,  XI   |        tragicznie:~- Już się stało! Już się nigdy nie zobaczymy
516    II,  XI   |       wczoraj prawie aresztowali.~- Już wczoraj wieczorem o tym
517    II,  XI   |           widzieli, jak on... bo ja już wiem, czego oni nie powiedzą.
518    II,  XI   |       dorobię - mówił zimno Moryc i już odzyskał zupełny spokój
519    II,  XI   |            wiem, mnie~samego o mało już którego dnia szlak nie trafił...
520    II,  XI   |               Nie mam. Powiedziałem już panu, że pożyczyłem je sobie.~-
521    II,  XI   |            w oczach.~- Idź, Antoni, już niczego nie potrzeba. On
522    II,  XI   |       spłacę, a tymczasem pieniądze już poszły w ruch.~- W Berlinie,
523    II,  XI   |   Borowiecki jest osaczony, gotówki już nie ma, ciągnie lichwiarskim
524    II,  XI   |          wejdę do zupełnej spółki i już tak dalej pokieruję, że
525    II,  XI   |      Bankier się uspakajał, gładził już palcem bokobrody, pociągał
526    II,  XI   |             tak podobasz, że ja się już w panu zakochałem - wołał
527    II,  XII  |          zaręczyny - myślał i szedł już, aby zaraz z miejsca załatwić
528    II,  XII  |         Kurowskiego prosiłeś?~- Mam już dosyć polskiego bydła w
529    II,  XII  |        Chodźmy do przędzalni, tutaj już nic się nie wyłowi, same
530    II,  XII  |         miesiąc robi u nas. Chodził już koło niej Hausner, wiesz,
531    II,  XIII |             przyjemność.~- Nie było już piękniejszych u ogrodnika,
532    II,  XIII |           ogarniać go poczyna. Więc już niewiele słyszał skarg starego
533    II,  XIII |             mówić o odbudowaniu. Ty już, Albert nie wrócisz do tej
534    II,  XIII |         Grosman i S-ka. Mój adwokat już się zajmuje stroną prawną,
535    II,  XIII |          projektem i w myśli prawie już dodawał do dwóch nazwisk
536    II,  XIII |             z panem pomówić.~- Mnie już coś Bernsztajnowa o tym
537    II,  XIII |         stole, a Moryc zdenerwowany już nieco, z niecierpliwością
538    II,  XIII |         czekał końca targu. W duszy już się godził na pięćdziesiąt
539    II,  XIII |          miała złudzenie, iż się to już stało! Że to Wysocki siedzi
540    II,  XIII |             bezwiednie z lubością i już miała ochotę powiedzieć: „
541    II,  XIII |          Mela, to mi tak dobrze, że już niczego nie pragnę, że nawet
542    II,  XIII |         cofnęła się łagodnie.~- Idź już, jestem taka niezdrowa,
543    II,  XIII |              nie słyszała nawet, że już wyszedł; położyła się na
544    II,  XIII |         wieczora, bo tymczasem było już po szóstej.~Konie Kesslera
545    II,  XIII |             szóstej.~Konie Kesslera już czekały przed kantorem,
546    II,  XIV  |           urzędową wizytą...~- Jest już kto?~- Jest Wilhelm Muller,
547    II,  XIV  |      strasznie przy tym głupia, mam już jej dosyć.~Skrzywił się
548    II,  XIV  |        wolno do pałacu.~Wieczór się już rozlewał nad ziemią, wzgórza
549    II,  XIV  |         pałacem.~Na werandzie Zośki już nie było, tylko Wilhelm
550    II,  XV   |          nie zawiadomiłem, nie było już czasu, bo wyjechałem niespodziewanie.
551    II,  XV   |            zwykle na werendę, gdzie już Mateusz czekał z latarnią.~-
552    II,  XV   |     wszystko.~- A wreszcie, to mnie już nic nie obchodzi - szepnęła
553    II,  XV   |            za szczerość. Wiem teraz już dobrze. że wszystko, co
554    II,  XV   |           nim.~- Ja jestem trup, ja już nie żyję, ale ci powiem
555    II,  XV   |    pojedziemy do kościoła, bo konie już czekają - powiedział Karol
556    II,  XV   |         wieczorem, malowanie mi się już sprzykrzyło, czytać mi się
557    II,  XV   |           jestem dorosła i wolno mi już rozporządzać sobą i czasem
558    II,  XV   |         piwie i miłości.~- Wyjdźmy, już nie mogę wytrzymać – szepnęła
559    II,  XV   |            którym siedli.~- Ma pani już dosyć ludowej zabawy i demokratycznego
560    II,  XV   |            zapomnieli go jeszcze, a już smutek jutra mroczy im dusze -
561    II,  XV   |            natomiast wielkie, puste już ziemie, na których wznosiły
562    II,  XV   |            razem ze zmrokiem, który już rozsnuwał swoje pajęcze
563    II,  XV   |        wyjście dzisiejsze, byle się już raz skończyły te ciągłe
564    II,  XV   |          drzwi! - zawołała, gdy się już tam znalazły,~- Słucham
565    II,  XV   |             i słów nie potrafił się już maskować nawet, podniósł
566    II,  XV   |             i wyszedł, ale powrócił już z ogrodu, tknięty mocno
567    II,  XV   |          przemów i przebacz mi. Czy już tak mało cię obchodzę, co?~
568    II,  XV   |        przerażeniem spostrzegła, że już taką być nie mogła i że
569    II,  XVI  |             urzędownie fabryka była już skończona, ale faktycznie
570    II,  XVI  |         Karol nie chciał i nie mógł już z różnych powodów czekać
571    II,  XVI  |             zostaw wszystko, bo się już zbierają w domu.~- Ksiądz
572    II,  XVI  |        Przyjechał z Zajączkowskim i już się dopytywał o ciebie.~-
573    II,  XVI  |         niemocy i jakby żalu, że to już skończone, że to już trzeba
574    II,  XVI  |             to już skończone, że to już trzeba zaczynać nową, jeszcze
575    II,  XVI  |           kosztuje czterysta rubli, już mi podali rachunki.~- Odbijemy
576    II,  XVI  |       odświeżyć swoje teorie, bo mi już bardzo spowszedniały - odpowiedział
577    II,  XVI  |         poszli razem do domu, gdzie już kilkanaście osób, zebranych
578    II,  XVI  |          dalej z Myszkowskim.~Potem już szły toasty bez końca i
579    II,  XVI  |            się bez trzech, to na to już trzeba się nazywać Barankowskim,
580    II,  XVI  |          Przelicytowali się i grali już cicho, tylko pan Adam dawnym
581    II,  XVI  |          opiętej winem o czerwonych już liściach i obsadzonej: rzędami
582    II,  XVI  |             dlatego taki piękny, że już ostatni dzień jesieni.~Milczeli
583    II,  XVI  |         przedzierały się o półnagie już, trzepoczące resztkami czerwonych
584    II,  XVI  |   pachołkowie - zawołał Myszkowski, już dobrze pijany.~- Nie bredź,
585    II,  XVI  |       sobotę, to pogadamy. Wychodzę już.~- Dobrze, tylko się napij
586    II,  XVI  |             do kobiet, Trawiński ma już dosyć, szlachcice grają
587    II,  XVI  |            Murray, który zjawił się już na końcu przyjęcia, przysiadł
588    II,  XVI  |           nie potrafiłby powiedzieć już ani jednego słowa więcej,
589    II,  XVI  |             i równowagę, był pewnym już,~że Lucy nic nie powiedziała,
590    II,  XVI  |           kocham cię..."~- Ja muszę już iść, muszę prędko iść do
591    II,  XVI  |             nie zastał nikogo, a że już zmrok zapadał, siadł w dorożkę,
592    II,  XVI  |            tobą, nie wrócę do domu, już nie mogę dłużej się tak
593    II,  XVI  |         stanowczo powiedzieć, że ma już tego dosyć, ale żal mu się
594    II,  XVI  |           dla niej poza tą miłością już nic nie istnieje, a przy
595    II,  XVI  |             zdaje mi się, że ja cię już nigdy nie zobaczę, Karl -
596    II,  XVI  |             myślą, że może go nigdy już nie zobaczy, iż traciła
597    II,  XVII |             pierwsze partie przędzy już gotowej do sprzedaży, upakowane,
598    II,  XVII |        Polacy podniosą głowę.~Jakoż już mówiono w Łodzi o kilku
599    II,  XVII |          odbiorców, którym dały się już we znaki tandentne fabrykaty
600    II,  XVII |       odszedł nic nie mówiąc.~Karol już i tak zwracał na niego baczniejszą
601    II,  XVII |        względu na Ankę, bo wiedział już dobrze, pod jakimi warunkami
602    II,  XVII |       ufająca dziewczyna, ale jakaś już zupełnie inna kobieta, pełna
603    II,  XVIII|           Kurowskiego w hotelu byli już zebrani prawie wszyscy,
604    II,  XVIII|   sprawdzianem naszej siły.~Kessler już nic nie odpowiedział, wyciągnął
605    II,  XVIII|       Spadają z księżyca z gotowymi już tablicami praw, postępu,
606    II,  XVIII|          wyciągnął mankiety i gotów już był do zajadłej dysputy.~-
607    II,  XVIII|           gładził swoją posrebrzoną już kruczą brodę i błyszcząc
608    II,  XVIII|           mądrzy."~Kessler nie mógł już dłużej słuchać spokojnie,
609    II,  XVIII|          fabrycznej, mam tego bagna już dosyć, duszę się w nim,
610    II,  XIX  |          ponurym nastrojem. Gaszono już latarnie i wszystko zlewało
611    II,  XIX  |             on na mnie warczy.~- On już był na Syberii - szepnął
612    II,  XIX  |         ciszę miasta uśpionego.~Ale już w dziedzińcu fabryki, która
613    II,  XIX  |         Malinowski! - zakrzyczał mu już nad uchem Kessler.~Malinowski
614    II,  XIX  |     wycharczał:~- Puść... puść...~- Już cię teraz dokończę, tyś
615    II,  XIX  |          tym kołem, które co chwila już chwytało ich stalowymi kłami.~
616    II,  XIX  |            rozdrganych murów, a oni już nie żyli, tylko łachmany
617    II,  XIX  |             Blumenfeld Wilczka, gdy już wracali do miasta.~- Pójdzie
618    II,  XIX  |        nowego kochanka. Ale podobno już Wilhelm Muller zajął się
619    II,  XIX  |         Puściłem Grosglika, a węgle już mnie nudzą.~- Podobno sprzedaliście
620    II,  XIX  |             A tak. Wiecie, kiedyśmy już umowę podpisali, kiedy pieniądze
621    II,  XIX  |          śmiać i powiada, że on był już zdecydowany dać pięćdziesiąt
622    II,  XIX  |        wściekłość, jaka go dławiła.~Już mu nie chodziło o pieniądze,
623    II,  XIX  |         Grunspana w samo serce. Był już na dobrej drodze odkryć,
624    II,  XIX  |           dobrze obijał, jest teraz już zamożnym człowiekiem i może
625    II,  XX   |            z dala od fabryki, która już pracowała wszystkimi oddziałami.~
626    II,  XX   |        jeszcze nie wyjeżdżał, bo mu już brakować zaczynało sił i
627    II,  XX   |             dnia wrócił rano i było już dobrze po południu, a on
628    II,  XX   |             W Aleksandrowie czekała już depesza.~"Pali się!" Przesiadł
629    II,  XX   |       Przesiadł się do oczekującego już ekstra-pociągu i jechał
630    II,  XX   |  ekstra-pociągu i jechał dalej.~Noc już była późna.~Pozasłaniał
631    II,  XX   |         chwilami tylko, bo nie mógł już myśleć, nie mógł splątać
632    II,  XX   |          rozgorączkowaną wyobraźnią już z tysiąc razy biegł naprzód,
633    II,  XX   |          tysiąc razy biegł naprzód, już był w Łodzi, już widział
634    II,  XX   |           naprzód, już był w Łodzi, już widział łuny, widział płomienie
635    II,  XX   |     odsłaniał zarysy lasów, błyskał już światłami budzących się
636    II,  XX   |   przysłonił wszystko.~W Koluszkach już depeszy nie było.~Ale już
637    II,  XX   |           już depeszy nie było.~Ale już zmógł zmęczenie, umył się
638    II,  XX   |      gęstszy, tak że pomimo dobrego już dnia nic nie było widać.~
639    II,  XXI  |          męka oczekiwania nigdy się już nie skończy,~Nawet się już
640    II,  XXI  |          już nie skończy,~Nawet się już nie buntowała przeciwko
641    II,  XXI  |        teraz i na werendzie słychać już było krzyki a płomienie
642    II,  XXI  |             za ciemno...~- Adyć się już pali...~- Prawda... dobrze...
643    II,  XXI  |            potężniała i zaczęła się już wdzierać przez okna i drzwi.~-
644    II,  XXI  |       bardzo niezgrabna... to nawet już Karol zauważył!... - tłomaczyła
645    II,  XXI  |            wewnątrz pokoju, zaczęły już zabarwiać rolety.~Czytała
646    II,  XXI  |           panowała nad sobą. Krzyki już bardzo wyraźnie dolatywały
647    II,  XXI  |     Zobaczyła z drugiego pokoju, że już cała fabryka w ogniu, że
648    II,  XXI  |             to jest straszne...~Nic już mówić nie mogła, głos się
649    II,  XXI  |    poparzonych robotników, ale było już za późno, pan Adam nie żył,
650    II,  XXI  |            Ogień tryumfował, ludzie już odstępowali, bo musieli
651    II,  XXI  |          wyczerpał się z sił, stały już tylko gołe mury, bez dachów,
652    II,  XXI  |          się pali..." Przyjechałem, już cała przędzalnia była w
653    II,  XXI  |            pobiegł do domu.~W progu już spotkał Ankę, którą przenoszono
654    II,  XXI  |             dziwnym smutkiem, który już w nim pozostał.~Poszedł
655    II,  XXI  |           swój wkład i kapitały, że już zrobił zastrzeżenie w towarzystwie
656    II,  XXI  |            z nienawiścią.~Dosyć się już najadł dotychczasowego życia
657    II,  XXI  |           Wtedy Borowiecki nie mógł już wytrzymać.~- I ty mnie opuszczasz,
658    II,  XXI  |    zwyciężał trudności, nie widział już niepodobieństw, tylko do
659    II,  XXI  |            wszystko poszło z dymem. Już bym nie miał ani sił, ani
660    II,  XXI  |              bo odczuwał jego stan, już mu zresztą opowiedzieli
661    II,  XXI  |      opowiedzieli robotnicy, że gdy już fabryce żadna pomoc nie
662    II,  XXI  |          sam poszedł do fabryki, bo już tam prowadzili roboty urzędnicy
663    II,  XXI  |        Muller czeka na niego.~Jakoż już od progu fabrykant zaczął
664    II,  XXI  |         bierz sobie wszystko, dawno już chciałem panu o tym powiedzieć.
665    II,  XXII |     przeprowadziła.~Teraz czuła się już znacznie lepiej, ale na
666    II,  XXII |           kameliowych pokrywało się już białymi i czerwonymi kwiatami.~
667    II,  XXII |          znowu Nina.~- Był...~- Czy już?...~- Nie jeszcze, nie miałam
668    II,  XXII |  rozpromieniły jej oczy. Nie mówiły już o tym. Dni znowu powlekły
669    II,  XXII |         zrujnował mu zupełnie pustą już wprawdzie fabrykę; otóż
670    II,  XXII |           Ależ ja go nie chcę nigdy już widzieć.~- Dobrze, zapowiem
671    II,  XXII |    wspominał o interesach.~- Ojciec już zdrowy? - zapytała.~- Już
672    II,  XXII |           już zdrowy? - zapytała.~- Już od tygodnia dozoruje łudzi,
673    II,  XXII |        Borowieckiego w kantorze, bo już starszy pan Baum zlikwidował
674    II,  XXII |   grzeczności i wstał do wyjścia.~- Już pan idzie? - zawołała z
675    II,  XXII |            piękną, i ma ojca, który już kilka plajt zrobił z powodzeniem,
676    II,  XXII |            jej szczęścia - nie miał już sił, zląkł się szalonego
677    II,  XXIII|             girlandy kobiet, którym już w kruchcie służba ugalonowana
678    II,  XXIII|            ślubu, że nareszcie jest już panem miliona - że jest
679    II,  XXIII|           do pałacu, wszyscy goście już tam byli zebrani. Towarzystwo
680    II,  XXIII|      tamtymi.~- No, cóż, zdobyliśmy już wszyscy tę "ziemię obiecaną" -
681    II,  XXIII|             jako spólnik Maksa miał już wstęp do towarzystwa, więc
682    II,  XXIII|          północy Borowiecki tak się już czuł zmęczonym że zwrócił
683    II,  XXIII|       poważnie szlachcic, który był już mocno pijany, ale trzymał
684    II,  XXIII|          Ale w jadalni, zapełnionej już tylko służbą, wpadł na inną
685    II,  XXIII|          Baum et Stach Wilczek byli już firmą mocną i jeszcze rnocniej
686    II,  XXIII|             jeździł tylko powozem i już nie poznawał na ulicy ludzi
687    II,  XXIII|          okaleczonych i niezdatnych już do pracy.~Grosglik szachrował
688    II,  XXIII|         niepowodzenia, od dwóch lat już stał znakomicie, był firmą
689    II,  XXIII|         czas - wszystkie siły.~Miał już te upragnione miliony, dotykał
690    II,  XXIII|            praca nad siły, trwająca już lata całe, wyczerpywała
691    II,  XXIII|        uśmiech życzliwy, a rzadziej już czułość jaką lub jakiś okruch
692    II,  XXIII|            Poszedł do kantoru, miał już dosyć fabryki. Interesanci,
693    II,  XXIII|            tak kochanym, i tak miał już tego dosyć!~Zabawy! Jakież?
694    II,  XXIII|         dochodów. Po co?~Nie dośćże już był ich niewolnikiem, nie
695    II,  XXIII|            niewolnikiem, nie dośćże już zabrały mu sił, życia; nie
696    II,  XXIII|           sił, życia; nie dośćże mu już ciężą te złote kajdany!~-
697    II,  XXIII|             szybkością rysowały się już i inne obrazy, inne przypomnienia -
698    II,  XXIII|  szczegółowo, i rozpatrywał.~Miasto już spało, przyczaiło się w
699    II,  XXIII|         Począł znowu rozmyślać, ale już szukał dróg wyjścia z dzisiejszego
700    II,  XXIII|            na miasto i w noc, która już na wschodzie poczynała blednąc.
701    II,  XXIII|          Stawało się coraz jaśniej, już najbliższe dachy połyskiwały
702    II,  XXIII|            Borowiecki się uspokoił, już znalazł drogę na jutro,
703    II,  XXIII|             znalazł drogę na jutro, już widział jasno cel dalszego