Tom,  Rozdzial

 1     I,  V    |      galanterię - wtrącił ktoś z boku.~- Cicho pan. Włóczęgom,
 2     I,  V    |      mówisz, jest...~- Z każdego boku jest to prawda, jest to
 3     I,  V    |           Słońce przedarło się z boku okna i rozlało smugę czerwonawego,
 4     I,  VI   |    korpusy fabryk, tuliły się do boku pałacu o ciężkim renesansowo-berlińskim
 5     I,  VI   |    śmiechem, bo Leon Cohn stał z boku i robił swoje zwykłe witze,
 6     I,  VI   |       ulicy potężnym parkanem.~Z boku fabryki był wielki parterowy
 7     I,  VII  |        Bernard, przewrócił się z boku na wznak i patrzył w sufit,
 8     I,  VII  |          Willa.~Lokaj ustawiał z boku małe hebanowe stoliczki
 9     I,  VIII |          go do biurka i stanął z boku.~- Horn, siądź pan przy
10     I,  VIII |     odpowiedzi.~- Dobrze. Stań z boku.~Lokaj drgnął, ale wypełnił
11     I,  XI   |   piękności.~Borowiecki stanął z boku i patrzył się spod spuszczonych
12     I,  XI   | zataczało kręgi nad nimfami, a z boku, z lasu laurów o błyszczącej
13     I,  XIV  |        hiacyntów, postawionych z boku obrazu, które roztaczały
14     I,  XVI  |          Cicho! - zawołał ktoś z boku, bo Moryc podnosił glos
15    II,  I    |          się przytłumiony głos z boku.~Stach Wilczek, z cylindrem
16    II,  III  |          swojej fabryki, stały z boku Konstantynowskiej, na jednej
17    II,  V    |    fabrykę jego z dwóch stron; z boku i ztyłu, z drugiego boku
18    II,  V    |         boku i ztyłu, z drugiego boku leżą place Szai Mendelsohna,
19    II,  V    |          fabryki stojących tuż z boku i powracały badając twarze
20    II,  VI   |         umieszczona w parkanie z boku głównego korpusu, prowadziła
21    II,  XV   |   obejrzał się na żonę stojącą z boku i rzekł mocno:~- A to myśwa
22    II,  XVI  |    ceremonii poświęcenia, stał z boku z odkrytą głową i z zachwytem
23    II,  XXIII| zdenerwowana, tuliła się do jego boku.~Nie zwracał i na to uwagi,