Tom,  Rozdzial

 1     I,  V   |       Dziękuję serdecznie za list ostatni, sprawił on dziadkowi wielką
 2     I,  V   |        Idiota! nie pierwszy i nie ostatni.~"Trzeba mi kończyć, bo
 3     I,  VI  |            przerzucił machinalnie ostatni "Berliner Borsen Courier"
 4     I,  VIII|    interesu. Obejrzałem ją po raz ostatni, musiała się obrazić, bo
 5     I,  XI  |      cierpień i zawodów, tlił się ostatni płomyk nadziei, że on ją
 6     I,  XIII|           niedołęga! robi sam jak ostatni robotnik, zamęcza się, odmawia
 7     I,  XIV |         śmieje najlepiej, kto się ostatni śmieje.~- Czyli jak zrobisz
 8     I,  XVI |       stopniach składały wieńce - ostatni hołd poddańczy, i rozpraszały
 9    II,  I   |    przecież to nie pierwszy i nie ostatni raz - odezwała się Anka.~-
10    II,  I   |              szepnął mi przeor.~- Ostatni! - zawołał czytający i wolno
11    II,  I   |           iż mi wydziera życie.~- Ostatni! - powiedział przeor, popatrzył
12    II,  I   |           Cały zakon wymarł i on, ostatni z szeregu niezliczonego,
13    II,  I   |        proboszczem, a ten zaś, to ostatni z dominikanów, jacy byli
14    II,  I   |          zajęci byli jedzeniem.~- Ostatni to raz jemy obiad w Kurowie
15    II,  I   |        nie po raz pierwszy.~- Ale ostatni, Anka. Ten miesiąc zleci
16    II,  VI  |     dzisiaj rachunek i recepty za ostatni kwartał. A że ja lubię przeglądać
17    II,  VII |           ale pozostała.~- Po raz ostatni! - przypominała sobie w
18    II,  VII | traktowały, zapominała, że to raz ostatni, przeciwnie, zaczynała myśleć,
19    II,  IX  |            zajrzał głęboko po raz ostatni w jej oczy otwarte, jakby
20    II,  XVI |       dlatego taki piękny, że już ostatni dzień jesieni.~Milczeli
21    II,  XVI |        spal. Wieczorem tam, gdzie ostatni raz."~Zdążył papier wsunąć
22    II,  XIX |  rozmiażdżyło na strzępy.~Jeszcze ostatni ich krzyk brzmiał wśród