Tom, Rozdzial
1 I, I | zaczął znowu Moryc wciskając złote binokle na swój suchy, semicki
2 I, III | namiotu i podtrzymywanym przez złote halabardy.~U szczytu, pod
3 I, III | brązu, podtrzymywana przez złote smoki, pełna kwitnących,
4 I, V | pięknym rysunkiem złotym: złote lilie francuskie na tle
5 I, VI | obnażało rudery, zapalało złote ogniska w szybach okien
6 I, XI | rumieniła, zabiegały krwią; złote obrączki rzęs otaczające
7 I, XI | Przecież pana stać nawet i na złote, panie Knaabe; bo kogo stać
8 I, XIII | uśmiech i spoglądając na jej złote rzęsy i twarz mocno zaczerwienioną,
9 I, XIII | sofy pokryte czerwoną w złote kwiaty skórą, z tyłami sięgającymi
10 II, I | promienie księżyca niby ostrza złote; po brzegach strumieni obrośniętych
11 II, I | złoty łańcuszek od zegarka, złote binokle, których nie używał,
12 II, I | razem; boi się tego moje złote dziecko, co? - szepnął czule.~-
13 II, III | ekran~jedwabny, malowany w złote ptaki i krzewy, bo słońce
14 II, III | powierzchnią snuły się niby złote plamy karpie całymi gromadami.~
15 II, VI | majątków kuzyna; jest to złote jabłko, ale... że przyszedł
16 II, VI | upudrowaną twarz, poprawiała złote bransoletki i włosy misternie
17 II, VI | zdawało obtulać go, i to złote, dobre, kochane słońce,
18 II, VII | Gdzież tu są te słynne złote jałówki łódzkie? - pytał
19 II, VII | Muller i panna Grunspan, dwie złote jałówki łódzkie. Mada Muller
20 II, VII | patrzyła i mówiła o Karolu.~Złote rzęsy dziewczyny zatrzepały
21 II, XXIII| nie dośćże mu już ciężą te złote kajdany!~- A jednak Myszkowski
|