Tom,  Rozdzial

 1     I,  II  |         wszystko.~- Dlatego też wierzę, iż się pan w końcu ożeni -
 2     I,  III |        zrobi gruby interes, tak wierzę jak w siebie.~- A Baum,
 3     I,  III |       dojrzawszy ten uśmiech.~- Wierzę. Skoro zrobię klapę raz,
 4     I,  V   |   salonach śpiewałem.~- Ja panu wierzę, źle powiedziałem, bo one
 5     I,  VIII|      Karl? - Kocham, wątpisz?~- Wierzę ci, że będziesz mnie kochał
 6     I,  VIII|    przyrzekam uroczyście.~- Nie wierzę, żądam solidniejszego zapewnienia -
 7     I,  VIII|     pani jeszcze dzisiaj.~- Nie wierzę. Wolę, abyś je pan przyniósł
 8     I,  VIII|  pokrycie w najgorszym razie.~- Wierzę ci, ale nie pożyczę. Ty
 9     I,  X   |         pan ślepego konia, więc wierzę na zwykłe słowo.~- Słowo
10     I,  XI  | przeleciał błysk zadowolenia.~- Wierzę ci, ja ani chwili nie przypuszczałem,
11     I,  XII |        cię po łódzku, ale teraz wierzę tobie i nie gniewam się
12     I,  XIII|     kłamie. Ja mu nic a nic nie wierzę.~- Ale mnie pani wierzyć
13     I,  XIV |  Zaczęli oponować.~- Ja Reckowi wierzę, on nigdy nie kłamie.~-
14    II,  I   |        słońcu i nie wygryzie.~- Wierzę, ale co mnie to obchodzi?~-
15    II,  III |         spokojną, nieprawdaż?~- Wierzę ci, Karil bo komuż ja będę
16    II,  VI  |        to, że sam osobiście nie wierzę w te rozmaite środki apteczne,
17    II,  VI  |   rozmaite środki apteczne, nie wierzę w medykamenty, nie wierzę
18    II,  VI  |       wierzę w medykamenty, nie wierzę w to pchanie w organizmy
19    II,  XV  |     zabierać nowe znajomości.~- Wierzę, a tym bardziej znajomości
20    II,  XVI |      zbyt ogólnie, w to zresztą wierzę, tylko nie widzę, aby dzisiejszy
21    II,  XVI |         na ziemię i podeptał.~- Wierzę panu. Pan mi ocalił życie...