Tom,  Rozdzial

 1     I,  II   |            matowym, martwym blasku.~Robotnicy, w koszulach tylko i boso,
 2     I,  II   |         zapadła się w głębi ściany.~Robotnicy spoglądali na siebie w milczeniu,
 3     I,  VIII |           jeździł, a chodzili tylko robotnicy z pobliskich wsi. ciągnęły
 4     I,  VIII |            końskich; na platformach robotnicy zamienieni w strażaków mundurowali
 5     I,  VIII |     odmawiać litanię za konających, robotnicy pozdejmowali czapki, niektórzy
 6     I,  IX   |            jedwabniki poruszali się robotnicy tkając wzorzyste materiały,
 7     I,  IX   |             nużącą jednostajnością.~Robotnicy byli starzy, spoglądali
 8     I,  XV   |       Usłyszano ten krzyk i wkrótce robotnicy zbiegli się i otoczyli go
 9     I,  XVI  | kilkudziesięciotysięczny, stanowili robotnicy innych fabryk i cały prawie
10    II,  I    |             pilno. Trzy święta mają robotnicy, to i my użyjmy odpowiednio
11    II,  II   |            Dlatego, że majstrowie i robotnicy powiedzieli, że robić dotąd
12    II,  III  |            w przedpokoju.~- Żydzi i robotnicy?~- Zdaje mi się.~- Niestety,
13    II,  V    |         park...~- Załóż pan, to moi robotnicy będą mieli gdzie odpoczywać
14    II,  VI   |               Cóż ja na to poradzę! Robotnicy chorują, wypadki są częste,
15    II,  X    |        sucho.~- Wiem o tym, ale czy robotnicy nie ucierpieli, bo słyszałam
16    II,  X    |          dostaw. Maszynę popsuli mu robotnicy, narażając na wielkie straty.~
17    II,  XII  |            sobą setki białych nici.~Robotnicy, jakby przykuci do maszyny,
18    II,  XVI  |         girlandom z jedliny, jakimi robotnicy pod wodzą starego Jaskólskiego
19    II,  XVI  |       kilkuset obrotach stanęły, bo robotnicy poszli na śniadanie do magazynu.~
20    II,  XXI  |             mu zresztą opowiedzieli robotnicy, że gdy już fabryce żadna
21    II,  XXIII|            komisjonerzy, urzędnicy, robotnicy szukający pracy, tysiące