Tom, Rozdzial
1 I, III | siedzącej na froncie loży, pozostał.~- Wie pani, panno Mario,
2 I, VII | pokrył rumieniec wzruszenia.~Pozostał, ale siedział chmurny i
3 I, X | zagradzając mu sobą wyjście.~Pozostał, ale poszedł do jednego
4 I, XII | przyśpieszył tak kroku, że Anglik pozostał w tyle i wlókł się wolno,
5 I, XII | zbankrutował, przeciwnie, pozostał sam, a wspólnik, jakiś eks-obywatel,
6 I, XII | Maksa Bauma już nie było, pozostał tylko po nim szumiący jeszcze
7 I, XIII | wpół i posadził na krześle.~Pozostał, bo Mada tak wymownie prosiła
8 I, XIII | się zdobyć na prośbę, aby pozostał, bo w ostatniej chwili wstyd
9 I, XIII | żeby sobie szedł spać.~Pozostał sam i te obawy samotności,
10 I, XVI | spostrzegł nigdzie, bo Borowiecki pozostał przy karecie Lucy, zatrzymanej
11 I, XVI | się z wolna, aż w końcu pozostał sam jeden w srebrnej trumnie
12 II, VIII | aby nie odchodził, aby pozostał lub zabrał ją natychmiast,
13 II, IX | rzekł wychodząc.~Myszkowski pozostał sam i zadumał się smutnie,
14 II, X | Waluś!~Ale Walusia nie było, pozostał w Kurowie, a zastępował
15 II, X | płaczów zabrała go do domu, pozostał tylko chłopak, którego wreszcie
16 II, XVIII| dwuznacznie Kurowski.~Kessler pozostał.~Rozmowa przeszła na literaturę,
17 II, XVIII| wyszedł z Morycem i Wysockim.~Pozostał tylko Kurowski i Borowiecki.
18 II, XIX | śmieją się ze mnie!~Zamilkł i pozostał trochę w tyle, aby przyciszyć
19 II, XX | zaczynało sił i cierpliwości.~Pozostał w Berlinie i odpoczywał
20 II, XXI | smutkiem, który już w nim pozostał.~Poszedł spać i spał bardzo
21 II, XXIII| odprawił czekającego Mateusza i pozostał sam.~Długo leżał bez ruchu
|