Tom,  Rozdzial

 1     I,  X    |         ubierze i pojedziemy do kościoła, prawda, Józiu?~- Józiu,
 2    II,  I    |      nie pozwalam. Pójdziemy do kościoła na sumę. musimy odwiedzić
 3    II,  I    |  świtaniu; Anka ubierała się do kościoła, a Maks chodził zarośniętymi
 4    II,  I    |   białych kapotach, dążących do kościoła; patrzył a nasłuchiwał chciwie,
 5    II,  I    |            Panowie, czas iść do kościoła.~Zapomniał o zdenerwowaniu,
 6    II,  I    | miasteczka, przez którą szli do kościoła.~Miasteczko było nędzną
 7    II,  I    |     widać było odrapany fronton kościoła i wysmukłą dzwonniczkę,
 8    II,  I    |  możebnym dostać się do wnętrza kościoła.~Anka usiadła na schodach
 9    II,  I    |       już rozpoczęte. Z wnętrza kościoła przez pootwierane drzwi
10    II,  I    |   całego ludu procesja wyszła z kościoła i niby długi wąż o czerwonej
11    II,  I    |         pomiędzy szarymi murami kościoła~a zielonym wałem brzezin
12    II,  I    |     gołębi zrywały się z wieżyc kościoła, ze zrujnowanych dachów
13    II,  I    |     wysoko.~Procesja wróciła do kościoła, głosy umilkły, tylko liście
14    II,  I    |         gęgania gęsi, a wnętrze kościoła rozbrzmiewało głosami śpiewów,
15    II,  I    |     tłumy zaczęły się wylewać z kościoła i przechodzić obok nich,
16    II,  I    |      mój kochany! - a co to, do kościoła nie chodzisz, o swoim proboszczu
17    II,  VII  |      zdrów. Czy ja po to idę do kościoła, żeby się zdenerwować? Ja
18    II,  XV   |        z nami jutro pojedzie do kościoła?~- Jeśli będę mógł, to dam
19    II,  XV   |        czy prędko pojedziemy do kościoła, bo konie już czekają -
20    II,  XV   |         dzisiaj nie pojedzie do kościoła.~Borowiecki rozczerwienił
21    II,  XXIII|        i pierwszy ruszył sprzed kościoła.~Mada była zapłakana z radości