Tom,  Rozdzial

 1     I,  I    |  wieczorem, że chce dzisiaj spać dłużej.~- Idź, obudź.~- Klucze
 2     I,  II   |     sprawie spokój. Będziesz pan dłużej w Łodzi, rozpatrzysz się
 3     I,  II   |           Nie, panie, ja w Łodzi dłużej nie wytrzymam ani interesu
 4     I,  V    |        już z ojcem nie wytrzymam dłużej, a zresztą, czy mój fater
 5     I,  V    |      owak, mieć musimy. Ja także dłużej nie wytrzymam u Bucholca.~-
 6     I,  IX   |         na parę godzin?~- Bo tam dłużej nie wytrzymałbyś, umarłbyś
 7     I,  X    |          przyjaźnie, zatrzymując dłużej oczy na Zośce, która wysunęła
 8     I,  XI   |            Dobrze, ja także chce dłużej tam posiedzieć, mnie już
 9     I,  XII  |      nuda i pustka.~Nie mógł już dłużej wytrzymać w tej samotności
10     I,  XIII |        że nie mogłem porozmawiać dłużej z panią.~- Ale ja za to
11    II,  I    |        mamy czasu przyglądać się dłużej.~- Prawda. No, jedźcie z
12    II,  III  |         tam z nimi nie wytrzymam dłużej, nie wytrzymam! - zawołała
13    II,  VI   |    wpatrywali się w niego. Byłby dłużej rozwodził żale na niesprawiedliwość
14    II,  VII  |   przyjechać.~- Bo pocztą szłyby dłużej .. - powiedziała otwarcie. -
15    II,  X    |     gęstą ciżbą, zatrzymał wzrok dłużej na rusztowaniach fabryki
16    II,  X    |     odeszły, nie mogła wytrzymać dłużej, zdawało się jej, że słyszy
17    II,  XIII |         miarę jak on mówił coraz dłużej i coraz obszerniej, niepokój
18    II,  XVI  | fałszywego, ale nie mógł patrzeć dłużej, bo wszedł Mateusz z winem,
19    II,  XVI  |      wrócę do domu, już nie mogę dłużej się tak męczyć strasznie,
20    II,  XVIII|    mądrzy."~Kessler nie mógł już dłużej słuchać spokojnie, wzruszył
21    II,  XVIII|       jej tylko słowo i nie męcz dłużej. Dziewczynę zabija to położenie,