Tom,  Rozdzial

 1     I,  III  |           wciśnięta w kąt powozu, daleko od niego. Słyszał jej nierówny,
 2     I,  V    |          słońcu, co wstało gdzieś daleko za Łodzią, za fabrykami,
 3     I,  VI   |     rzeczach.~- Bądź pewnym, że o daleko większych, niźli twoja ironia
 4     I,  VIII | opuszczając te wieczory straciłem daleko więcej niż pani, daleko
 5     I,  VIII |           daleko więcej niż pani, daleko więcej.~- Kto to wie? -
 6     I,  IX   |           do domu.~Mieszkał dosyć daleko, bo przed końcem Konstantynowskiej
 7     I,  X    |       Baumów.~Jaskólscy mieszkali daleko, za starym kościołem, w
 8     I,  XII  |    nastawiał na niego.~- Mieszkam daleko - odpowiedział krótko, przysłaniając
 9    II,  I    |       ruszałem. Łódź była jeszcze daleko ode wsi. Aże tu jednego
10    II,  II   |     uczciwie, solidnie!"~- Prezes daleko widzi! - szepnął Moryc ironicznie.~-
11    II,  II   |          nie śmiej, ale ja bardzo daleko widzę. Jak Kurowski zakładał
12    II,  III  |     miasteczka! Słyszysz, wywiozą daleko od ciebie i już bym cię
13    II,  VIII |         ją natychmiast, i wywiózł daleko, daleko.~- Kocham cię? -
14    II,  VIII |    natychmiast, i wywiózł daleko, daleko.~- Kocham cię? - powiedział
15    II,  XIV  |        mury farbiarni, a z lewej, daleko, szarzały słomiane dachy
16    II,  XV   |       Karol skończył, zapytała:~- Daleko jeszcze do końca?~- Za dwa
17    II,  XV   |     ogrodu, byłoby nam chłodno.~- Daleko od Łodzi? - spytała Anka. -
18    II,  XV   |      służąca z kuchni dyszkantem. Daleko, jakby o tysiące mil, miasto
19    II,  XIX  |       przy stole i patrzył gdzieś daleko. Jego zielone oczy pociemniały
20    II,  XXIII|         Jak to niedawno, a jak to daleko!~Tak, kiedyś żył naprawdę,
21    II,  XXIII|         na piersiach matki.~Tylko daleko, poza murami, hen w polach,