Tom, Rozdzial
1 I, III | brawo, a potem szeptał po cichu z Różą i nieznacznie, gładząc
2 I, V | zamienił kilka słów po cichu z doktorem, bo Bucholc drzemał
3 I, VII | na taburecie, szeptał po cichu i co chwila otrzepywał klapy,
4 I, VIII| odpowiedział nic, tylko zaklął po cichu, bo był tak zmordowany robotą
5 I, XI | Gdzieniegdzie tylko i po cichu brzmiała polska mowa, którą
6 I, XI | bawią? - zapytała go po cichu.~- Co? Ślicznie, bardzo
7 I, XI | tłumaczyła jej Trawińska po cichu, bo sama dosyć odczuwała
8 I, XII | ja się panu przyznam po cichu, że zaraz, skoro tylko zostanę
9 I, XII | białe szpilki.~Wyszedł po cichu, aby jej nie zbudzić.~-
10 I, XIV | pan - obejrzał się i po cichu szepnął mu do ucha - mnie
11 I, XVI | wspaniałe konie.~Panny robiły po cichu uwagi nad tłumem, a Grunspan
12 II, I | również zapalił, ale po cichu, żeby nie zauważono, iż
13 II, II | przestraszyłeś, kto tak wchodzi po cichu!~- Nic ci nie zaszkodzi!~-
14 II, II | obok niego i zaczął mu po cichu coś opowiadać.~Grosglik
15 II, VI | poczekalni szwargocąc po cichu i nie zwracając uwagi na
16 II, VII | lokaj szepnął mu do ucha po cichu, że ktoś czeka na niego.~-
17 II, X | otwartego robienia tego, co po cichu uważał za konieczne, a tylko
18 II, XII | Melą.~Od swatki, która po cichu obrabiała jego sprawę w
19 II, XIV | przyjechał umyślnie z Berlina, po cichu przed ojcem. Jest Oskar
20 II, XVI | żenicie się? - zapytał go po cichu Maks.~Anglik nic nie odpowiedział,
21 II, XVII| wypłaty i wydatki bieżące; po cichu i również przez drugich
|