Tom,  Rozdzial

501    II,  XIII |               Panna Mela jest brylant, jest śliczna kobieta, jest mądra,
502    II,  XIII |         brylant, jest śliczna kobieta, jest mądra, jest anioł, cały
503    II,  XIII |           śliczna kobieta, jest mądra, jest anioł, cały anioł, ale pięćdziesiąt
504    II,  XIII |          więcej.~- Zupełnie zdrowa nie jest, często choruje, ale ja
505    II,  XIII |                Co pan gadasz, Mela nie jest zdrowa? Pan zwariował. Mela
506    II,  XIII |            zdrowa? Pan zwariował. Mela jest samo zdrowie, pan zobaczysz,
507    II,  XIII |            tysięcy i Mery swoją.~- Ona jest taka. że Grosglik jak da
508    II,  XIII |             moja uczciwość, moja firma jest znacznie więcej warta. Pan
509    II,  XIII |                jej wykształcenie.~- To jest świństwo, panie Grunspan,
510    II,  XIII |         dziesięć procent córce, bo ona jest zniesławiona. My musimy
511    II,  XIII |              pełnego złośliwości.~- To jest taka prawda, jakby kto mówił
512    II,  XIII |             wcale niesłusznie.~- Co to jest: przypuśćmy! Moje dziesięć
513    II,  XIV  |       jeździłem z urzędową wizytą...~- Jest już kto?~- Jest Wilhelm
514    II,  XIV  |            wizytą...~- Jest już kto?~- Jest Wilhelm Muller, przyjechał
515    II,  XIV  |         Berlina, po cichu przed ojcem. Jest Oskar baron Meyer, jest
516    II,  XIV  |                Jest Oskar baron Meyer, jest Martin, znasz go? wesołe
517    II,  XIV  |               wesołe francuskie bydlę. Jest kilku jeszcze naszych z
518    II,  XIV  |               z Łodzi i Berlina. No, i jest część niespodzianek...~-
519    II,  XIV  |             się do Zośki.~- Ten Muller jest jeszcze zupełnie jugend -
520    II,  XIV  |               się mylisz, zupełnie. To jest Polka, ona chce, żeby ją
521    II,  XV   |              jak w Łodzi mieszkała, to jest od dwóch miesięcy. Dla Borowieckiego
522    II,  XV   |               jak go nazywała w duszy, jest taki inny i niepodobny w
523    II,  XV   |             miłość najgłębszą, a który jest tylko flirtem i wstrętną
524    II,  XV   |            Baum powiada, że nic mu nie jest, że jest zupełnie zdrowy.
525    II,  XV   |                 że nic mu nie jest, że jest zupełnie zdrowy. Pan Wysocki
526    II,  XV   |                jeden oddział, ale tyle jest jeszcze roboty, że boję
527    II,  XV   |                skojarzenie, że ona nie jest piękną, jest niesłychanie
528    II,  XV   |                że ona nie jest piękną, jest niesłychanie miłą, wdzięczną,
529    II,  XV   |      szlachetną, dobrą, ale piękną nie jest...~Ankę ten wzrok badawczy
530    II,  XV   |               uczynków.~- Widzę, że to jest łatwa zabawa, ironizowanie
531    II,  XV   |                 że wszystko, co robię, jest śmiesznym, małostkowym,
532    II,  XV   |        niemądrym, że to wszystko godne jest ironii, tylko ironii, a
533    II,  XV   |               nam koniecznie potrzebny jest pocieszyciel.~- Dobrze,
534    II,  XV   |          świeżego powietrza.~- Więc to jest las? - zawołała Anka przystając
535    II,  XV   |               która najprawdopodobniej jest tylko złośliwą plotką. Musiałam
536    II,  XV   |       usprawiedliwiać, robi pan to, co jest przyjemniejszym, było panu
537    II,  XV   |              tylko bezwiednie, że Anka jest coraz smutniejsza i że porusza
538    II,  XVI  |            część jego istoty zamknięta jest w tych czerwonych murach,
539    II,  XVI  |               nie dać im nic, bo i tak jest dosyć skromne.~- A kosztuje
540    II,  XVI  |               Jakże, pańskie szczęście jest moim szczęściem -~powiedziała
541    II,  XVI  |             domów.~- Na wsi taki dzień jest tysiąc razy piękniejszy -
542    II,  XVI  |           głosu mówi co innego!~- Czyż jest możebnym, aby był w niezgodzie
543    II,  XVI  |                co ja czuję?~- A jednak jest w tej chwili, bo każe się
544    II,  XVI  |        nudzeniem - zawołała Anka.~- On jest dziwnie piękny, tą jakąś
545    II,  XVI  |              wybraliście się, bo jedna jest żoną, a druga nią będzie
546    II,  XVI  |              ten list? Czy to wszystko jest prawda?~- Nieprawda! - odparł
547    II,  XVI  |               kazałem wykształcić, ona jest dla mnie wszystkim, a tu
548    II,  XVI  |                list przysyłają, że ona jest pańską kochanką! Ja myślałem,
549    II,  XVI  |                dziecko, pan wie, co to jest dziecko? Ja cztery lata
550    II,  XVI  |             Powiedziałem panu, że list jest podłym fałszem - odparł
551    II,  XVI  |                że to wszystko istotnie jest kłamstwem.~Borowiecki podparł
552    II,  XVI  |               zaprzecz wszystkiemu, on jest u mnie, podejrzewa, kartkę
553    II,  XVI  |              świętości pańskie, czy to jest prawda, czy nie, co tu napisane
554    II,  XVI  |         przysięgnie na ten obrazek, to jest obrazek Matki Boskiej, ja
555    II,  XVI  |                Boskiej, ja wiem, co to jest wielka świętość u Polaków.
556    II,  XVI  |              Pan mi przysięgnij, że to jest nieprawda! - zawołał mocno,
557    II,  XVI  |       stosunków z żoną pańską, że list jest oszczerstwem od początku
558    II,  XVII |             przez nią, że to ona winna jest wszystkiemu.~Niedługo jednak
559    II,  XVII |            czasem nienawidzę, a zawsze jest mi go strasznie żal, bo
560    II,  XVII |               strasznie żal, bo on nie jest szczęśliwym. Ja przeczuwam,
561    II,  XVII |              trwać nie może.~- Ciężkie jest życie, ciężkie! A przed
562    II,  XVII |           byłam tak szczęśliwa. Gdzież jest to szczęście, gdzie? - skarżyła
563    II,  XVII |         ratunku i zmiłowania.~- Cóż to jest miłość? Ta miłość, co trwać
564    II,  XVII |               oddałam uczuciu - gdzież jest to moje wielkie uczucie
565    II,  XVII |               wielkie uczucie teraz?~- Jest jeszcze w tej skardze -
566    II,  XVII |             nie zrobi.~- Rzeczywiście, jest dziwne, że i mówią sobie
567    II,  XVIII|            sztuka, literatura, życie - jest tylko frazesem, mniej więcej
568    II,  XVIII|                 To, coś pan mówił, nie jest syntezą, a tylko gniewnym
569    II,  XVIII|                Wszystko mi jedno, czym jest, bo nienawidzę i pogardzam
570    II,  XVIII|              Daj pokój! Jego nienawiść jest sprawdzianem naszej siły.~
571    II,  XVIII|              pokoju i miłości.~- Świat jest liczbą, powiedział Pitagoras,
572    II,  XVIII|          siebie wyłoniło. Ich wielkość jest w zupełnej proporcji do
573    II,  XVIII|             faktami przekonam pana, że jest inaczej, że geniusze nie
574    II,  XVIII|         bagnetami."~"Nasza cywilizacja jest za duża dla naszych dusz,
575    II,  XIX  |              herbatę?~- Dobrze. Coś mi jest i nie wiem co! – szepnął
576    II,  XIX  |          pięćdziesiąt tysięcy, bo plac jest mu koniecznie potrzebny!
577    II,  XIX  |          którego nieraz dobrze obijał, jest teraz już zamożnym człowiekiem
578    II,  XX   |           niewyraźniej wiedział, gdzie jest i co się z nim dzieje, jak
579    II,  XXI  |           lekarstw, wydało się jej, że jest skazana na zawsze, że ta
580    II,  XXI  |               Boże... Boże... jakie to jest straszne...~Nic już mówić
581    II,  XXI  |            gadanie! Masz pan rozum, to jest największy kapitał. Stracił
582    II,  XXI  |              panu o tym powiedzieć. To jest dobra dziewczyna! A nie
583    II,  XXII |                 powiedziała do Niny.~- Jest to kombinacja płazu i dzikiego
584    II,  XXII |              różowe pączki.~- Straszne jest życie! - szepnęła Anka.~-
585    II,  XXII |            brać życia takim, jakim ono jest. W tym leży źródło wszelkich
586    II,  XXII |            para. Ona ma wielki posag i jest bardzo piękną, i ma ojca,
587    II,  XXIII|          jedzie do ślubu, że nareszcie jest już panem miliona - że jest
588    II,  XXIII|            jest już panem miliona - że jest u progu tego wymarzonego
589    II,  XXIII|               w nim żadnej radości, że jest zupełnie spokojny, zimny,
590    II,  XXIII|                Kurowski, patrz pan, to jest pałac moich dzieci, oni
591    II,  XXIII|              sam kiedyś powiedział, że jest jedyną kobietą wśród Żydówek
592    II,  XXIII|          częściej zaczynał uczuwać, że jest mu źle i że jest bardzo,
593    II,  XXIII|           uczuwać, że jest mu źle i że jest bardzo, bardzo osamotnionym.~
594    II,  XXIII|         wiedział jeszcze dobrze, co mu jest!~Wiedział tylko, że nudzi
595    II,  XXIII|        bogactwem.~- Bydlę, dla którego jest szczęściem najwyższym legowisko
596    II,  XXIII|              że nikt nie przyjdzie, że jest sam...~- Jak to niedawno,