Tom,  Rozdzial

 1     I,  I   |        próbował dachów i opadał w błoto, i szumiał między gałęziami
 2     I,  I   |         błyszczało czarne, lepkie błoto na ulicy i migały setki
 3     I,  I   |       których sączyło się uliczne błoto, błyskały światła.~Tylko
 4     I,  IV  |   zamiatał kałuże z taką siłą, że błoto bryzgało na parkany i na
 5     I,  IV  |       prędko, już nie zważając na błoto i na wyboje.~Dopiero na
 6     I,  V   |         nad ziemią.~Mróz pościnał błoto, pokrył miejscami kałuże
 7     I,  V   |           zupełnie zalanymi przez błoto, które niby wodą falowało
 8     I,  VI  |         zwykłych otworów, którymi błoto uliczne wlewało się na straszne,
 9     I,  VI  |     aksamitach, którymi zamiatały błoto na trotuarach.~Wrzawa napełniała
10     I,  VI  |     domami, spychały wszystkich w błoto ulicy.~Niżej, za Nowym Rynkiem,
11     I,  VI  |            tandeciarsko-żydowską.~Błoto było czarniejsze i płynniejsze,
12     I,  VI  |       końcu runęło pod stragany w błoto i gryzło się, i tarzało
13     I,  VI  | melancholii opuszczenia i smutku.~Błoto i w tej ulicy było wyżej
14     I,  VI  |      chemii, bo rzuca pieniądze w błoto.~- A może jej ojciec powie,
15     I,  VIII|      cegłą rozsypywały w grząskie błoto, obszedł jakieś parkany
16     I,  VIII|    zagonie, zapadając po kostki w błoto wszedł do tak zwanego lasku
17     I,  VIII|       Nowym Rynkiem, tam na dole, błoto było na trotuarze, więc
18     I,  VIII|     obrazić, bo opuściła suknię w błoto i przeszła na drugą stronę
19     I,  VIII|   pośpiechem ogromnym leciały, aż błoto otwierało się do dna pod
20    II,  II  |            My pieniądze rzucimy w błoto, panie Szteiman, jak my
21    II,  XIX |    rozbijał kołami rzadkie czarne błoto, chlustając dookoła strumieniami.~