Tom,  Rozdzial

 1     I,  III |         Sama?~- Co to można dzisiaj wiedzieć.~- Pieniądze jest?~- Będą,
 2     I,  III |          Muller istotnie musiał nie wiedzieć o niczym, bo śmiał się na
 3     I,  V   |      wszystko wekslem. Skąd ja mogę wiedzieć, co mnie to razem kosztuje,
 4     I,  V   |             ani później nikt nie ma wiedzieć, skąd wzięliśmy tę wiadomość
 5     I,  VI  |             ma.~- Powinienem był to wiedzieć rano.~- Nic nie było i dlatego
 6     I,  VIII|            panu...~- Nie potrzebuję wiedzieć, czy pan jest cierpliwy,
 7     I,  X   |               Nie pytaj, nie chciej wiedzieć nawet.~Pochyliła głowę na
 8     I,  X   |          zupełnie. Co możesz o mnie wiedzieć, o moim życiu; cóż mogą
 9     I,  X   |              o moim życiu; cóż mogą wiedzieć panny, które jeszcze nie
10     I,  XII |            wysoce zabawni.~- Dobrze wiedzieć o tym, muszę ci w imieniu
11     I,  XIII|            ta praca w Łodzi, bo pan wiedzieć nie chce, ale ja pana zaraz
12     I,  XIV |           Co ty wiesz, co ty możesz wiedzieć prócz tego, żeby okpiwać
13     I,  XV  |             panu dyrektorowi. Wolno wiedzieć, jakie to miejsce?~- Stróża
14    II,  VII |       gadaniem. A przy tym ja lubię wiedzieć, z kim mam do czynienia -
15    II,  IX  | mechanicznych funkcyj! Ja chciałbym wiedzieć, co myślą, co czują, jak
16    II,  X   |        chodzi do strzelnicy? dobrze wiedzieć.~- Ja nie mówiłam... ja...~
17    II,  XIII|       wiedział, ale ja chcę naprzód wiedzieć, co pan jej dajesz?~- Powiedziałem,
18    II,  XIII|              aby ukryć łzy, aby nie wiedzieć mówiącego, i słuchała jego
19    II,  XIII|           mówi do niej! Nie chciała wiedzieć o tym, całą mocą nie chciała.
20    II,  XV  |      szorstkością, ale powinna pani wiedzieć przecież, że to mogło się