Tom,  Rozdzial

 1     I,  III |           Lucy nie było jeszcze.~Usłyszał tylko przytłumiony murami
 2     I,  V   |    uderzając kijem za siebie, bo usłyszał list padający na ziemię,
 3     I,  X   |         raczej się domyślił, niż usłyszał.~- Nic nie wiadomo. Tylko
 4     I,  XIV |  wielkiego domu, ale nim wszedł, usłyszał przyciszone tony muzyki,
 5     I,  XIV |          wołał wychodząc.~- Aha!~Usłyszał wątpiący głos za sobą i
 6     I,  XVI |   Wilczek nie czekał końca i gdy usłyszał dzwony, szepnął:~- Wesoła
 7    II,  I   |         Myślał o Ance, gdy naraz usłyszał przyciszony jej głos.~Wychylił
 8    II,  I   |      słyszeć nie mógł, natomiast usłyszał chór żab rechoczący gdzieś
 9    II,  I   |          oknie, byłby może nawet usłyszał szelest jej kroków, ale
10    II,  I   |        węgla? - pytał Maksa.~Nie usłyszał odpowiedzi.~Umilkli wszyscy,
11    II,  I   |         półgłosem Karol.~Wilczek usłyszał uwagę i przygryzł usta ze
12    II,  II  |        tak cicho, że bankier nie usłyszał, obiegł pokój oczami, rękawiczki
13    II,  VI  |       Tym gorzej dla mnie...~Nie usłyszał już odpowiedzi, bo konie
14    II,  VIII|             szepnęła za nim.~Nie usłyszał i nie powrócił.~Wolno powracała
15    II,  X   |         drzwi. Wydało mu się, że usłyszał kroki wielu osób i szczęk
16    II,  XI  |    zapalając cygaro.~Bankier nie usłyszał dobrze czy nie mógł uwierzyć
17    II,  XIX |        uchem Kessler.~Malinowski usłyszał, podszedł bliżej, oliwiarkę
18    II,  XXI |       przedpokoju, aby chory nie~usłyszał.~- W fabryce. Zapaliło się
19    II,  XXI | przytłumić te szumy, aby ich nie usłyszał pan Adam.~- Anka, poproś
20    II,  XXI |          stało? - zapytał chory, usłyszał bowiem.~- Nic... nic...