Tom,  Rozdzial

 1     I,  V    | zgiełkliwą wrzawę, że ściany się trzęsły i nic usłyszeć nie było
 2     I,  V    | grabowych,. co uschnięte, żółte, trzęsły się za każdym powiewem i
 3     I,  VI   |   wszystkie przylegające uliczki trzęsły się zwykłym niedzielnym
 4     I,  VI   |       brody, twarze, usta i wąsy trzęsły się i drgały, porwane tymi
 5     I,  VII  |    zacięciem kankana, włosy Feli trzęsły się jak pęk słomy na wichurze,
 6     I,  VII  |      ekstazą i długie siwe brody trzęsły się ze wzruszenia. Porywały
 7     I,  VIII |    wieczne pracujące, ściany się trzęsły, a biegnące u sufitu przez
 8     I,  IX   |         ręcznych, w każdym oknie trzęsły się sylwetki warsztatów
 9     I,  IX   |         facjatek rozbrzmiewały i trzęsły się odgłosami roboty.~Poprzeczne
10     I,  XI   |          ruchu, bo włosy się jej trzęsły, oczy biegały, poruszała
11     I,  XI   |  eleganckim wyuzdaniem, że panie trzęsły się ze śmiechu i co chwila
12     I,  XI   |         się bawiła doskonale, że trzęsły się jej tłuste, nalane policzki
13     I,  XIII |      wiatrem zaglądały do okien, trzęsły się chwilę w świetle i cofały.~
14    II,  I    |        kołysały się niezgrabnie, trzęsły obwisłymi brzuchami i gęgały
15    II,  I    |         pić kawy, bo mu się ręce trzęsły i kawa chlapała na surdut
16    II,  III  |          okien, poza którymi nie trzęsły się warsztaty, nie migotały
17    II,  V    |          ogródek ciągłą wrzawą i trzęsły drewnianymi, pokrzywionymi
18    II,  X    |   wzruszona, tak że ręce się jej trzęsły przy nalewaniu herbaty.
19    II,  XV   |         powiał po nich wiatr, to trzęsły się jak w febrze i głucho,
20    II,  XXIII|       Olbrzymie czworoboki murów trzęsły się i huczały pracą.~Borowiecki