Tom,  Rozdzial

 1     I,  III  |         Bardzo ładna - powiedział poważnie, podnosząc na niego oczy.~-
 2     I,  III  |         miliony! - szepnął bardzo poważnie i usiłował włożyć binokle.~-
 3     I,  V    |     wielmożnemu panu - powiedział poważnie chłop w białej kapocie wyszywanej
 4     I,  V    |      matka, dokumentnie - szepnął poważnie chłop.~- Juści na dziesiąty,
 5     I,  V    | spazmatycznie, a chłop stał wciąż poważnie, zapatrzony w Borowieckiego,
 6     I,  V    |          wspaniałe pokoje. bardzo poważnie i ciężko umeblowane, zaciemnione
 7     I,  V    |        von Borowiecki! - meldował poważnie lokaj w jednym z pokojów,
 8     I,  V    |      patologii milionerów - rzekł poważnie, patrząc mu się w oczy.~-
 9     I,  VI   |     piećdziesiąt procent - rzucił poważnie Landau.~- Na co się układać?
10     I,  VI   |       takich mało w Łodzi - mówił poważnie, przechodząc za nią do jej
11     I,  VII  |          się półgłosem i pochylał poważnie.~W dwóch oknach stało dwóch
12     I,  XI   |        się pani dobrze? - zapytał poważnie, aby ją wyprowadzić z zakłopotania.~-
13     I,  XIII |        zaczerwienioną, powiedział poważnie:~- Dobrze by pani zrobiła.~-
14    II,  I    |           suknię i szepnął bardzo poważnie:~- To twoja "Brylantyna",
15    II,  I    |         odgłosie dzwonów bijących poważnie i śpiewów całego ludu procesja
16    II,  I    |           zatarł ręce i witał się poważnie ze wszystkimi.~- Spóźnił
17    II,  XI   |        Cóż to Kama wie? - zapytał poważnie, tłumiąc wesołość.~- Wszystko,
18    II,  XIII |   bliższym jeszcze - odpowiedział poważnie.~Grunspan patrzył na niego
19    II,  XVIII|          i pili, ale on powtórzył poważnie;~- Nie śmiejcie się, daję
20    II,  XXIII|          niż naznaczono - od parł poważnie szlachcic, który był już