Tom,  Rozdzial

 1     I,  I   |    głębokiej radości. Pogładził nerwowo brodę mokrą od deszczu i
 2     I,  V   |       jak do ukochanej, szarpał nerwowo swoją piękną brodę, wreszcie
 3     I,  VIII|      zabijają - wstrząsnęła się nerwowo.~- Bądź spokojną, przy mnie
 4     I,  VIII| spokojnie, tylko usta mu drgały nerwowo, a niebieskie oczy pociemniały
 5     I,  VIII|       ciszej Bucholc, ściskając nerwowo kij.~- Daj spokój, August,
 6     I,  X   |      się upiłem. Wstrząsnął się nerwowo.~- Jesteś chory na litość,
 7     I,  X   |       dobrze - zaczął się śmiać nerwowo i zapalał papierosa równocześnie.~-
 8     I,  XI  |    przypomnienia. Wzdrygała się nerwowo, jakby pod obrzydliwym dotknięciem
 9     I,  XI  |      serce i mózg, ściągały się nerwowo i drgały samymi odruchami
10     I,  XIII|    familijnych.~Usta mu dragały nerwowo, okrągłe jastrzębie oczy,
11     I,  XIV |        po pokoju, zacierał ręce nerwowo, oblizywał duże, wywinięte
12     I,  XVI |         na chwilę głowę, skubał nerwowo brodę i znowu wpijał rozgorączkowane
13    II,  I   |        smutek i usta drżały jej nerwowo.~- Przyjadę za dwa tygodnie,
14    II,  III |         brudów.~Wstrząsnęła się nerwowo i po jej pięknej twarzy
15    II,  III |      brudnym łachmanem; drgnęła nerwowo, wyciągnięta do uścisku
16    II,  X   |       drwił Moryc skubiąc brodę nerwowo.~- Daj pokój. Nie powraca
17    II,  X   |         nie uda? - skrzywił się nerwowo z obrzydzeniem i spojrzał
18    II,  XII |          nie mam czasu - rzucił nerwowo i spiesznie wyszedł, bo
19    II,  XV  |        tamtej, że wstrząsał się nerwowo i zapadał w jakąś głęboką
20    II,  XIX |       szepnął wstrząsnąwszy się nerwowo.~Szli wolno pustymi, jakby