Tom,  Rozdzial

501    II,  XVI  |               sali.~- Niczego, patrzę tylko - odparł melancholijnie.~-
502    II,  XVI  |              za tydzień nie będzie to tylko kupa gruzów! Kto wie, czy
503    II,  XVI  |            naraz mówić zaczęli.~Karol tylko był milczący i co chwila
504    II,  XVI  |          tajemnicze szepty.~Maks Baum tylko nie brał prawie udziału
505    II,  XVI  |              krzyków Zajączkowskiego, tylko ksiądz Szymon śmiał się
506    II,  XVI  | Przelicytowali się i grali już cicho, tylko pan Adam dawnym zwyczajem,
507    II,  XVI  |              ogieńka!~Jaśka nie było, tylko Mateusz stał gotowy na skinienie,
508    II,  XVI  |         ogólnie, w to zresztą wierzę, tylko nie widzę, aby dzisiejszy
509    II,  XVI  |          Najmniejszej. Potwierdza pan tylko samego siebie - zawołała
510    II,  XVI  |               że my miewamy słuszność tylko wtedy, jeśli panie raczą
511    II,  XVI  |     Uśmiechnął się.~- Żeby stwierdzić tylko lepiej jeszcze własną rację.~-
512    II,  XVI  |               Wychodzę już.~- Dobrze, tylko się napij ze mną. Karol
513    II,  XVI  |              zmniejszało, pozostawali tylko najbliżsi i Muller, który
514    II,  XVI  |            zwykłych słów przywitania, tylko patrzył długo rozpalonymi
515    II,  XVI  |               pana u siebie... żałuję tylko, że nie będę mógł poświęcić
516    II,  XVI  |             oddał list, w którym były tylko te słowa:~"Będę. Kocham
517    II,  XVI  |              za ręce, milczała długo, tylko łzy sznurami pereł cicho
518    II,  XVI  |             wreszcie, musiał przyrzec tylko, że choćby z daleka będzie
519    II,  XVII |                Fabryka szła, a raczej tylko jeden oddział, przędzalnia,
520    II,  XVII |              jeszcze przesada. Pomyśl tylko, czy nasza fabryka może
521    II,  XVII |         Fabryka szła, ale dopóki była tylko sama przędza, tę sprzedawali,
522    II,  XVII |              takiej mocnej fali, byle tylko poniosła, byle skończyła
523    II,  XVII |               się na siebie i w sobie tylko szukała źródła zła, i siebie
524    II,  XVII |          szukała źródła zła, i siebie tylko obwiniała.~- Tak, są miłości
525    II,  XVII |              i słuchają.~- Dowodni to tylko, że jako tako ukulturowanemu
526    II,  XVII |               uświadomienia, a choćby tylko marzenia.~- Masz rację,
527    II,  XVIII|              literatura, życie - jest tylko frazesem, mniej więcej dobrze
528    II,  XVIII|                swój rozum sprowadzony tylko do najobfitszego nażerania
529    II,  XVIII|            mówił, nie jest syntezą, a tylko gniewnym warczeniem osobnika
530    II,  XVIII|               ale ty, Kessler, jesteś tylko zerem, przeraźliwym zerem,
531    II,  XVIII|           Moryc, który zwykle słuchał tylko.~Napili się raz i drugi,
532    II,  XVIII|               maszyny ogólnej, tworzy tylko szare tło społeczne, to
533    II,  XVIII|            żywo Wysocki.~- Stwierdzam tylko, że jednostki wybitne prowadzą
534    II,  XVIII|               czynu, uczucia itd., to tylko bezwiedne instrumenty, przez
535    II,  XVIII|          stała się ogólna.~Borowiecki tylko nie mógł się rozruszać,
536    II,  XVIII|              różni deista od ateusza? Tylko odwrotnym biegunem głupoty."~"
537    II,  XVIII|            ludzi złych i dobrych - są tylko głupi i mądrzy."~Kessler
538    II,  XVIII|               cenili bardzo.~Kurowski tylko nic nie mówił, śledził go
539    II,  XVIII|          Morycem i Wysockim.~Pozostał tylko Kurowski i Borowiecki. Kurowski
540    II,  XVIII|            odjeżdżającym.~- Chwilę ci tylko zajmę - zaczął Borowiecki.~-
541    II,  XVIII|               potem będzie, zwróć jej tylko słowo i nie męcz dłużej.
542    II,  XIX  |              zacierało, gdzieniegdzie tylko błysło jakieś światełko
543    II,  XIX  |               że nie warknie, on chce tylko dobrego odszkodowania za
544    II,  XIX  |              wieży prawie ciemnej, bo tylko jedna lampka, przyczepiona
545    II,  XIX  |           rozszalałego morza, śledził tylko oczami ruchy potworu, który
546    II,  XIX  |        spokojnie:~- Nic... Zapłacę ci tylko za nią...~Oczy mu strzeliły
547    II,  XIX  |            murów, a oni już nie żyli, tylko łachmany podarte ciał wirowały
548    II,  XIX  |        pogrzebem Malinowskiego poszła tylko garstka znajomych i przyjaciół
549    II,  XIX  |              jestem bardzo mądry, ale tylko do wysokości czterdziestu
550    II,  XIX  |       koniecznie potrzebny! Pomyślcie tylko, jak się dałem głupio złapać,
551    II,  XIX  |              dniami całymi, zatopiony tylko w kombinacjach zmierzających
552    II,  XIX  |             tymi to, zdaje mi się, że tylko diabeł będzie się cieszył,
553    II,  XX   |             Ona kochała z dawną siłą, tylko zniknęła w niej dawna wytworna,
554    II,  XX   |             pytali, również rozumiał, tylko odpowiedzieć nie umiał,
555    II,  XX   |         stacji pociąg, składający się tylko z wagonu osobowego, brankardu
556    II,  XX   |         wzgórza, rzeki, lasy migotały tylko jak w kalejdoskopie, przesuwały
557    II,  XX   |            Nic nie widział, spoglądał tylko ciągle na zegarek.~W Aleksandrowie
558    II,  XX   |           interesów.~Asekuracja mogła tylko pokryć długi wspólników
559    II,  XX   |               robić - myślał chwilami tylko, bo nie mógł już myśleć,
560    II,  XXI  |            ale przed wieczorem ustał, tylko wiatr się wzmógł i bił w
561    II,  XXI  |               głęboka cisza, w której tylko huczały głośniej fabryki.~-
562    II,  XXI  |        wyczerpał się z sił, stały już tylko gołe mury, bez dachów, bez
563    II,  XXI  |              prawie pustymi.~Dach był tylko zerwany na tych niskich
564    II,  XXI  |               Nie mogła mówić więcej, tylko płakała spazmatycznie.~-
565    II,  XXI  |               bo asekuracja pokrywała tylko długi największe, a miał
566    II,  XXI  |           widział już niepodobieństw, tylko do tej nowej, zaciętej walki
567    II,  XXII |         powlekły się jednostajnie, tę tylko przynosząc zmianę, że raz
568    II,  XXII |              to określić inaczej, jak tylko, że zupełnie zwariował.
569    II,  XXII |            dzieci, zastrzegając sobie tylko, że do jego śmierci nikt
570    II,  XXII |               wybierał dawno i czekał tylko zupełnego wyzdrowienia pani.~
571    II,  XXII |              Anka.~- Nie, straszne są tylko nasze wymagania od niego,
572    II,  XXII |       wymagania od niego, straszne są tylko nasze marzenia o pięknie,
573    II,  XXII |       marzenia o pięknie, straszne są tylko nasze pożądania dobra i
574    II,  XXII |            Ależ zdrowa Jestem, czekam tylko pogody, żeby wyjść na powietrze,
575    II,  XXII |                 prosiła Anka.~- Kiedy tylko pani pozwoli.~- A więc choćby
576    II,  XXII |               milczeli oboje, czasami tylko w półmroku krzyżowały się
577    II,  XXIII|             zimny, obojętny, znudzony tylko porządnie.~- Karol! - szepnęła
578    II,  XXIII|             żony i fabrykantów, a jak tylko mógł, uciekał do Maksa Bauma,
579    II,  XXIII|         żartobliwie Kurowski.~- Jeśli tylko będzie można! - szepnął,
580    II,  XXIII|              nikogo.~Wilhelm siedział tylko w bufecie, pił z przyjaciółmi
581    II,  XXIII|           bolała go głowa, więc skoro tylko mógł, wyrwał się z czułych,
582    II,  XXIII|              jadalni, zapełnionej już tylko służbą, wpadł na inną scenę;
583    II,  XXIII|            jeden z firmowych, jeździł tylko powozem i już nie poznawał
584    II,  XXIII|             się zupełnie, dzieląc się tylko sumiennie jej ogromnymi
585    II,  XXIII|             nie żył prawie - pracował tylko, pochlonięty wirem interesów
586    II,  XXIII|               nie umiała. Łączyło ich tylko dziecko i wspólne mieszkanie,
587    II,  XXIII|            antagonizmów.~Pozostało mu tylko kilku najbliższych. Ale
588    II,  XXIII|          dobrze, co mu jest!~Wiedział tylko, że nudzi go fabryka, interesy,
589    II,  XXIII|           alejach pustych, po których tylko wrony spacerowały lub wróble
590    II,  XXIII|         poszedł nawet do żony i syna, tylko zamknął się w swoim gabinecie,
591    II,  XXIII|             bez ruchu i bez myśli, bo tylko jakaś mgławica, jakieś zaczyny
592    II,  XXIII|           usypiającego, gdzieniegdzie tylko wznosiły się świetliste
593    II,  XXIII|               krzyczały w nim, że żył tylko dla siebie, że wszystko
594    II,  XXIII|                 Człowiek nie może żyć tylko dla siebie - nie wolno mu
595    II,  XXIII|           dziecię na piersiach matki.~Tylko daleko, poza murami, hen