Tom,  Rozdzial

 1     I,  III  | niespokojniej, szepty przelatywały z końca w koniec teatru, co chwila
 2     I,  V    |          głos zaintonował z drugiego końca stołu:~Agato! Ty interes
 3     I,  VI   |           czekał dosyć niecierpliwie końca rozpraw, przyglądał się
 4     I,  X    |            drodze zawady i dotarł do końca korytarza.~Buchnęło na niego
 5     I,  XII  |            ciemną. Chodził z jednego końca alei w drugi i zawracał.~
 6     I,  XVI  |             Stach Wilczek nie czekał końca i gdy usłyszał dzwony, szepnął:~-
 7    II,  I    |           wziął, ale nie doczytał do końca, tylko zmiął ze złością
 8    II,  II   |        Peretz? - zawołano z drugiego końca kantoru.~- Cztery, siedmnaście,
 9    II,  III  |              i postanowił walczyć do końca.~Nie pomogły perswazje Maksa
10    II,  VI   |         Szaja nie mogąc się doczekać końca. Imiona wymówił ze złośliwym
11    II,  VI   |             Horn ledwie doczekał się końca i zaraz po wyjściu ostatniego
12    II,  X    |             że nie mogła doczytać do końca i rozpłakała się nad jej
13    II,  X    |           większym rozpędem idzie do końca. Szwagierkowie go dogryzą,
14    II,  XIII |              niecierpliwością czekał końca targu. W duszy już się godził
15    II,  XIV  |           królewiąt trwała dalej, do końca...~ ~
16    II,  XV   |        zapytała:~- Daleko jeszcze do końca?~- Za dwa miesiące muszę
17    II,  XVI  |            Potem już szły toasty bez końca i gwar się podniósł ogromny,
18    II,  XVI  |          oszczerstwem od początku do końca - powiedział uroczyście,
19    II,  XVIII|         obowiązku warowania tutaj do końca, do ostatniego tchu, poszedłbym
20    II,  XXI  |     boleśniej wyczekiwaniem jakiegoś końca.~Teraz chodząc po tym w