Tom,  Rozdzial

 1     I,  I    |         ognisk, oddychały kłębami dymów, zaczynały żyć i poruszać
 2     I,  III  |           wchodził i ginął w mgle dymów i w tłumie ludzi zapełniających
 3     I,  IX   |         istnienie kłębami białych dymów tłukących się po dachach,
 4     I,  IX   |         nieustannie smugi białych dymów, które jak obłok przysłaniały
 5     I,  XV   |         bijących brudnymi kłębami dymów, na fabryki huczące pospieszną
 6     I,  XV   |        zaróżowionych przez słońce dymów, po nikłych sylwetkach robotników,
 7     I,  XV   |       przesłonecznionym, a pełnym dymów i miału węglowego powietrzem.~
 8     I,  XVI  |          kominy buchające kłębami dymów, na swoje królestwo dawne,
 9     I,  XVI  |  wyciągały puste, buchały kłębami dymów i ze świstem, hukiem, szczękiem
10     I,  XVI  |   sztosowań przewijały się wskroś dymów i pyłów lub odczepione od
11     I,  XVI  |         staczały się kłęby rudych dymów; noc gęstniała, szarość
12    II,  II   |      powietrzu i wielkimi słupami dymów biły w górę, wsłuchiwał
13    II,  III  | miedzianego światła na Łódź pełną dymów i czarnych sylwetek kominów,
14    II,  V    |   powietrzem przesyconym zapachem dymów i wyziewami głębokich rowów,
15    II,  V    |         ustawiczne kłęby czarnych dymów i tłukły się pomiędzy drzewami
16    II,  VI   |    twierdzą fabryczną szarą oponę dymów.~Przy bramie, z frontem
17    II,  X    |      zapatrzył się w brudne kłęby dymów, bijące z kominów fabryk
18    II,  XVII |      świat zaśnieżony i brudny od dymów fabrycznych.~Nagie szkielety
19    II,  XXI  |           buchnęły potoki ognia i dymów i z dziką wrzawą szału ogarnęły
20    II,  XXIII|        biły w górę kłęby różowych dymów; tak tam było jasno, rzeźwo,