Tom,  Rozdzial

 1     I,  I   |        między gałęziami drzew, i bił nimi w szyby niskiego, parterowego
 2     I,  IV  |       tak pobił?~- Nikt mnie nie bił.~Pomacał się bezwiednie
 3     I,  V   |    przymkniętymi oczami, pijany, bił laską w stół.~- No, bawią
 4     I,  X   |        lub dochodził głuchy stuk bil bilardowych uderzających
 5     I,  XIII|         pochylony nad stolikiem, bił w niego chudymi rękami i
 6     I,  XVI |    wagonów węgli, świstów maszyn bił przez otwarte drzwi i rozlewał
 7    II,  I   |       jakby się rzucał do ataku, bił kartami w stół.~- A to byś,
 8    II,  I   |       księdzem, który zirytowany bił cybuchem w podłogę i zawołał:~-
 9    II,  I   |      monotonny turkot warsztatów bił od każdego okna i drżał
10    II,  I   |     kościół.~Ogromny chór głosów bił w rozpalone powietrze i
11    II,  I   |   Szymonem a panem Adamem, który bił nogą w stopień fotelu i
12    II,  I   | ognichami, wyrwał się skowronek, bił prosto ku niebu, trzepał
13    II,  II  |     przewijał mu się po ustach i bił Z oczów, gdy spostrzegł
14    II,  XIII|     biegał po pokoju, krzyczał i bił pięścią w stół, Regina siedziała
15    II,  XIV |          do wyszczerzonych kłów, bił prętem po rozwartych potężnych
16    II,  XV  |     wlókł strasznie wolno.~Zegar bił godziny za godzinami, cisza
17    II,  XVI |         śmiał się z zadowolenia, bił cybuchem po sutannie i wołał:~-
18    II,  XVI |   ponieważ mu karta szła dobrze, bił nogą w stopień fotelu i
19    II,  XX  |         lecący od pól śnieżnych, bił go po twarzy rozpalonej,
20    II,  XXI |         tylko wiatr się wzmógł i bił w okna śniegiem, i targał