Tom,  Rozdzial

 1     I,  V   |    szepnął. szturchnąwszy łokciem żonę.~- Juści prawda, Socha on
 2     I,  V   | kochającego bardzo przyszłą swoją żonę.~Wrócili do saloniku. Karol
 3     I,  VII |       musiał żywić siebie, konia, żonę i dzieci.~Potem te pierwsze
 4     I,  IX  |         Trawińskiego stać na taką żonę, to nie zapominaj, Maks,
 5     I,  X   |         zarodowej. Ale Żydówka na żonę dla ciebie - nigdy, lepiej
 6     I,  XI  |            a Trawińsid patrzył na żonę, która pierwszy raz dzisiaj
 7     I,  XII |     czerwcu wezmę urlop i zawiozę żonę do Anglii, do rodziny. Ach,
 8     I,  XII |            to tylko żona.~- Tylko żonę można kochać i szanować,
 9     I,  XIII|      zaczął się go pytać powoli o żonę i o dzieci, a pytał tak
10     I,  XIV |           miał dzieci, miał tylko żonę, na którą pracował, aby
11    II,  II  |          prostą chamską kobyłę za żonę, a ona zaraz urodzi samego
12    II,  III |       zdrowy, bo ja mam interes i żonę mam, i dzieci mam, i wnuki
13    II,  IX  |     wewnętrznych oczami patrzył w żonę; ani jeden muskuł mu nie
14    II,  IX  |        wiadomo, co miał na myśli, żonę czy fabrykę, i wlókł się
15    II,  XIII|     czasami z ironią spoglądał na żonę.~- To jest złodziej, to
16    II,  XV  |          surduta, obejrzał się na żonę stojącą z boku i rzekł mocno:~-
17    II,  XV  |           tchem i obejrzał się na żonę i na kolegów, którzy potakiwali
18    II,  XVI |          prosty człowiek, ja moją żonę kocham bardzo, pracuję,
19    II,  XVI |         przecież słowo. Ja pańską żonę widziałem zaledwie kilka