Tom,  Rozdzial

 1     I,  VI   |           po chwili już ubrana do wyjścia.~Zaraz też wyszli.~Otwarty
 2     I,  VIII |         rozumiem.~Podniósł się do wyjścia.~- Nie myślisz się układać?~-
 3     I,  IX   |          człowiek w położeniu bez wyjścia, pragnienia brał za rzeczywistość,
 4     I,  XIII |        Borowiecki zabierał się do wyjścia.~-- Idziesz pan już?~- Skończyłem
 5     I,  XV   |       Jaskólski i odwrócił się do wyjścia.~- Co się panu stało? -
 6     I,  XV   |     towaru skrócał sobie drogę do wyjścia.~Składy były w specjalnym
 7    II,  II   |           smutnie i cofnął się do wyjścia.~- Zabierzże pan swoje weksle.~-
 8    II,  III  |        Borowiecki podniósł się do wyjścia, bo go śmieszyła i oburzała
 9    II,  IV   |       ojca, powstał i zmierzał do wyjścia.~Stary wysunął się za nim
10    II,  V    |       kapelusz i skierował się do wyjścia.~- Nie chodźcie jeszcze.~-
11    II,  VIII |           prócz Niny nie zauważył wyjścia Maksa.~- Co się stało z
12    II,  VIII |          bardzo namawiała ojca do wyjścia, ale Muller był dzisiaj
13    II,  VIII |    przedłużania byli coraz bliżej wyjścia, Mela zaczęła się trząść
14    II,  X    |          wreszcie podniósł się do wyjścia.~Gdy ją całował w rękę na
15    II,  XI   |           zamilkł, ubierał się do wyjścia, ale zwlekał, wymyślał Mateuszowi,
16    II,  XV   |          gazety i zabierał się do wyjścia.~- A ty, Józiu, gdzie sypiasz? -
17    II,  XV   |         dziewczyny, więc wstał do wyjścia.~Anka wyprowadziła go jak
18    II,  XXII | zdawkowych grzeczności i wstał do wyjścia.~- Już pan idzie? - zawołała
19    II,  XXIII|    rozmyślać, ale już szukał dróg wyjścia z dzisiejszego stanu do