Tom,  Rozdzial

 1     I,  I    |      gałęziami drzew, i bił nimi w szyby niskiego, parterowego domu,
 2     I,  I    | kilkanaście sekund z taką siłą, aż szyby brzęczały w oknach.~Moryc
 3     I,  II   |           warcząc głucho, od czego szyby w kantorze ustawicznie drżały.~
 4     I,  II   |        Czasem, który patrzył przez szyby w świat, na Łódź, która
 5     I,  III  |            rozpryskującą się aż na szyby.~Nikt nie przechodził ani
 6     I,  VII  |            pokoju, spoglądał przez szyby na fabryki, to na domy robotników
 7     I,  VIII |      silnie drzwiami, aż wszystkie szyby z nich wyleciały.~Borowiecki
 8     I,  VIII |        świst przedzierał się przez szyby i wołał go do roboty.~I
 9     I,  IX   |           tak padał, tak dzwonił w szyby, tak bębnił w dachy, tak
10     I,  XIII |          hodowane i przysłaniające szyby okien.~Chwalił je gorąco.~-
11     I,  XIII |           którym się złociły przez szyby szaf grzbiety dzieł wszystkich
12     I,  XV   |      pajęczyną i pyłem bawełnianym szyby i konał rychło w głębokich,
13    II,  IV   |               Maryśka, bo wybijesz szyby! - krzyknął przez okno do
14    II,  V    |            ale że doszedł go przez szyby rozpłakany głos kobiecy,
15    II,  VI   |    krzewami akacji, zaglądającej w szyby różowymi oczami kwiatów
16    II,  X    |          coraz ktoś zaglądał przez szyby i znikał z potwierdzeniem
17    II,  XV   |      ogrody, tylko cynkowe dachy i szyby paliły się jaskrawymi blaskami
18    II,  XVIII|       przeciekający przez zapocone szyby.~Karol długo opowiadał o
19    II,  XXI  |  obłąkanych wybiegali z pawilonów, szyby pękały w oknach i czarne