Tom,  Rozdzial

 1     I,  VII  | skrzyć zielonawe błyski.~- Ze strachu zaczął się żegnać - szepnął
 2     I,  VIII |       I gdy lokaj pod wpływem strachu znowu się przysunął, przytrzymał
 3     I,  IX   |  szarpał go straszny ból, ból strachu przed jutrem, które miało
 4     I,  XI   |      jakiejś nagłej obawy czy strachu zaczął szeptać gorączkowo:~-
 5     I,  XIII |   mocny, bardzo bolesny spazm strachu niewytłumaczonego, czepiał
 6    II,  I    |       Waluś przeżegnał się ze strachu.~- Był u mnie dzisiaj w
 7    II,  III  | konającego, i usta drgające w strachu.~- Jesteś dzisiaj bardzo
 8    II,  III  |      nie zobaczyła.~I jakby w strachu nagłym, oślepiającym, że
 9    II,  IV   |       z dzikiego, zwierzęcego strachu.~Adam wybiegł za nią, a
10    II,  VII  |       więc ciągle się poci ze strachu; przez pięć minut, liczyłem
11    II,  X    | nieprzytomnie, trzęsąc się ze strachu i przerażenia.~Anka w najwyższej
12    II,  X    |     pomogło.~Chłopak drżał ze strachu i obłąkanym wzrokiem śledził
13    II,  X    |       szpitala, żeby umarł ze strachu, bo już mdlał dowiedziawszy
14    II,  XIV  |  widok swego pana głupiały ze strachu lub szczerzyły kły.~Para
15    II,  XVIII|  rozpaczy przepadniemy lub ze strachu ustąpimy miejsca tym mądrym,
16    II,  XIX  |    jakieś dziwne drżenie, nie strachu, bo to uczucie nie istniało
17    II,  XX   |       się budził oblany potem strachu i jeszcze silniejszym poczuciem
18    II,  XXI  |  jakby nagle zastygłą w masce strachu, ściągnięte brwi pokrywały
19    II,  XXII |   krzyków nieludzkich i pełne strachu tak mocnego, że mdlała z