Tom,  Rozdzial

 1     I,  II  | Borowieckiemu. - Uważasz pan, do saloniku kupiłem żółte jedwabne w
 2     I,  III |       drzwi.~- Zapalić światło w saloniku wschodnim. Podawać zaraz
 3     I,  III | otworzyły, do słabo oświetlonego saloniku.~Biały dywan ze skór baranów,
 4     I,  V   |  przyszłą swoją żonę.~Wrócili do saloniku. Karol usiadł i patrzył
 5     I,  V   |     fortepianu przeciskał się do saloniku, i niby słodką rosą dźwięków
 6     I,  VIII|  wybuchając płaczem i uciekła do saloniku, gubiąc jeden pantofel z
 7     I,  VIII|    pantofelek i poszedł z nim do saloniku, otworzył drzwi i stanął
 8     I,  XII |           Bądź łaskaw przejść do saloniku, za dwie minuty przyjdę.~
 9     I,  XII |    bardzo wykwintnie umeblowanym saloniku.~Kurowski, prócz mieszkania
10     I,  XIV |        za rękę i wyprowadziła do saloniku, gdzie biały Picolo zaczął
11     I,  XIV |          zaraz, uciekła do drzwi saloniku, rozczerwieniona i zadyszana
12    II,  I   |          spać.~Maks miał łóżko w saloniku od ogrodu.~Noc była cudowna,
13    II,  III |     długi niebieski fartuch.~- W saloniku jest teraz kuchnia? - zauważył
14    II,  III |        pan przejdzie do mamy, do saloniku, jak tylko załatwię się
15    II,  XI  |  Wzruszyła ramionami i poszła do saloniku, ale gdy przyszedł za nią
16    II,  XI  |         twarzą przyprowadziła do saloniku, a rzucając się jej na szyję,
17    II,  XV  | pociągając za rękę dziewczynę.~W saloniku siedziała cała rodzina Mullerów
18    II,  XIX |          co chwila i uciekała do saloniku, bo ją wzruszał do głębi
19    II,  XXI | zapewniała go, że nie, poszła do saloniku i siłą nadzwyczajną przysunęła