Tom,  Rozdzial

 1     I,  VII |       kłaniał.~- Nie lubisz go? - pytała przygładzając powich-rzone
 2     I,  VII |          Willu, masz tę szramę? - pytała wodząc palcem długim i cienkim
 3     I,  VII |              Uciekasz, Mieciek? - pytała zdumiona jego surowym spojrzeniem.~-
 4     I,  VII |              Cóż to jest zatem? - pytała Mela, przytrzymując Wysockiemu
 5     I,  VII |              Potrzeba ci czego? - pytała siadając na poręczy fotelu
 6     I,  VIII|        tak ostro, panie Karolu? - pytała pani Stefania, przysiadając
 7     I,  VIII|    powiedziałam jakie głupstwo? - pytała czerwieniąc się z niepokoju.~-
 8     I,  IX  | Pocałowała go serdecznie i oczami pytała, nie rozumiejąc tego, co
 9     I,  XI  |     myślała tylko o Wysockim, nic pytała się nawet, czy on ją kocha,
10     I,  XIII|         nie śmieje się ze mnie? - pytała podejrzliwie.~- Podziwiam
11     I,  XIII|           się podoba ten pokój? - pytała Mada.~- Bardzo, jest śliczny
12    II,  VI  |           Czekał pan na nas?... - pytała cicho Mela, gdy już szli
13    II,  VII |        próżno kilkakrotnie głośno pytała:~- Mela! czy ty nie potrzebujesz
14    II,  VII |  przeciągłym, chrapliwym akcentem pytała:~- Mela, ty nie potrzebujesz
15    II,  VIII|     bardzo ją kochasz, powiedz? - pytała obcierając mu spocone czoło
16    II,  X   |       Może ojcu czego potrzeba? - pytała od czasu do czasu, wychylając
17    II,  XI  |        jest pan nieszczęśliwym? - pytała gorączkowo głosem pełnym
18    II,  XV  |          Ninie mimo woli, ale nie pytała więcej, bo służący zameldował
19    II,  XXI |           trzecim piętrze!...~Nie pytała więcej, pchnięta pierwszym