Tom,  Rozdzial

 1     I,  I    |          pomiędzy nimi przemykały pospiesznie małe bryczki lub powoziki
 2     I,  II   |        rozkazy, szybko decydował, pospiesznie informował, czasem obejrzał
 3     I,  II   |        piramidy żelazne pracujące pospiesznie i w jakiejś groźnej ciszy.~
 4     I,  VI   | odpowiedział, bo się wszyscy dość pośpiesznie pochylili nad stołem, nad
 5     I,  VI   |          pokrytymi cyframi, które pośpiesznie sumował Zygmunt.~- Pięćdziesiąt
 6     I,  VIII |   obsadzony stołownikami.~Jedzono pośpiesznie w milczeniu, nikt nie miał
 7     I,  VIII |         strażaków mundurowali się pośpiesznie.~- Gdzie się pali, panie
 8     I,  XI   |         któregoś z synów i jechał pośpiesznie, bez odpoczynku do Włoch,
 9     I,  XII  |       zamykał się w sobie i cofał pospiesznie w głąb, i siłą powstrzymywał
10     I,  XII  |        wytrzymać w tej samotności pospiesznie się ubrał i nie pamiętając
11     I,  XIV  |          sprzedaży. Józio wyszedł pośpiesznie, ale ze schodów wrócił i
12    II,  I    |          ale zawrócił natychmiast pośpiesznie, bo Anka z ganku wołała:~-
13    II,  VI   |        chwiejnym krokiem uciekali pośpiesznie.~Co chwila również przesuwali
14    II,  VI   |        doktorem, wpadł jak zwykle pospiesznie i od razu przystąpił do
15    II,  VI   |         przy maszynie naprawianej pośpiesznie, podczas gdy cała sala trzęsła
16    II,  VI   | przychodzą i ludzie.~Rozstali się pośpiesznie, bo już powóz Szai stał
17    II,  X    |      słomę, pomiędzy chaos rzeczy pospiesznie rozpakowywanych i ustawianych
18    II,  XXI  |         zaczął go ściskać i mówił pospiesznie:~- Byłem w Sosnowcu, dali
19    II,  XXIII|      gąszczach.~W końcu przybiegł pośpiesznie stary Muller i melancholijnie