Tom,  Rozdzial

 1     I,  I   |       ze wszystkimi! - mruknął niechętnie i surowo Moryc rozgrzebując
 2     I,  I   |       Co za głupstwo - szepnął niechętnie i obejrzał się dookoła,
 3     I,  III |         Świnia - mruknął Moryc niechętnie.~- Lubi dobre rzeczy, a
 4     I,  V   |        w Łodzi to samo.~Usiadł niechętnie i zaczął nabijać fajkę.~-
 5     I,  V   |      nimi.~Mateusz krzywił się niechętnie i pogardliwie patrzył na
 6     I,  V   |     jeden niedołęga! - szepnął niechętnie. "Ma jakiś projekt wielkiego
 7     I,  VIII| zawadiactwa - powiedział Karol niechętnie.~- Zabraniamy tak mówić
 8     I,  X   |  twarzy.~- Ostryga! - mruknęła niechętnie i zwróciła się do Bernarda,
 9     I,  X   |       mówisz? - zagadnął dosyć niechętnie.~- Bo mi cię żal, że się
10     I,  XII |       obiad na stole - szepnął niechętnie Karol i przyśpieszył tak
11     I,  XIII|     starannie, że Maks mruknął niechętnie:~- Komediowy amant!~Ale
12     I,  XIII|   kwestia kasjera - powiedział niechętnie. Borowiecki zabierał się
13     I,  XV  |      jak zwykle - odpowiedział niechętnie.~- Macie taką smutną twarz.~-
14     I,  XVI |   przykrych rzeczach - szepnął niechętnie i utonął oczami w ruchomej
15    II,  I   |  rozmowę z interesów, bo Karol niechętnie spoglądał na Wilczka i milczał
16    II,  I   |       Mówisz jak Moryc - rzekł niechętnie Maks.~- Chłopaki, dobrodzieje
17    II,  I   |        zły - mruknął szlachcic niechętnie.~- A to ugryź psa w ogon.
18    II,  VIII|       pokoju. Podszedł do niej niechętnie. - Panie Karolu, pani Wysocka
19    II,  VIII|      Spojrzeli na siebie dosyć niechętnie.~Matki oczy zaświeciły ostro,