Tom,  Rozdzial

 1     I,  X   |        na Piotrkowskiej Stacha Wilczka, tego co mi dawał korepetycje
 2     I,  XIV |       opowiadać, co słyszał od Wilczka, ale mówił szeptem, gdyż
 3    II,  I   |        niechętnie spoglądał na Wilczka i milczał uparcie.~- Ja
 4    II,  I   | księżego ogrodu.~- Znają. Pana Wilczka całe miasteczko kocha, szczycą
 5    II,  I   |   dawno zna księdza? - zapytał Wilczka Maks.~- Od dziecka. Pierwsze
 6    II,  IV  |        dni?~- Dobrze. Pójdę do Wilczka, on ma duże mieszkanie.~
 7    II,  V   |     brakuje, co tak zirytowało Wilczka, że zgarnął pieniądze i
 8    II,  V   |        przysunęła się znowu do Wilczka i dotykając jego łokcia
 9    II,  V   |    wtajemniczał się w interesy Wilczka.~Nie mógł już dalej wytrzymać
10    II,  V   |     ciekawości, z jaką słuchał Wilczka, przedstawiał mu się teraz
11    II,  V   |       twarze Horna pobieżnie i Wilczka bardzo niespokojnie.~Okrywał
12    II,  V   |  rozważał słowa i postępowanie Wilczka.~- Przyjemny chłód jest
13    II,  V   |        żywo, zirytowany ironią Wilczka.~- Ma pan rację, ale mój
14    II,  XI  |         Moryc zabrał z kantoru Wilczka i wyszedł, ale w bramie
15    II,  XIII|  wielki plan. Kupi się plac od Wilczka i w połączeniu z moją fabryką
16    II,  XVII|       najczęściej przez Stacha Wilczka, dostarczał pieniędzy na
17    II,  XIX |      Zośką? - pytał Blumenfeld Wilczka, gdy już wracali do miasta.~-
18    II,  XIX |    słuchali dość chętnie prócz Wilczka, który się wyniósł, bo tego