Tom,  Rozdzial

 1     I,  III |        i dla ciebie obstalunek. Widzisz, co to przyjaźń.~- Na ile?~-
 2     I,  III | Zamknęła mu usta pocałunkiem.~- Widzisz, ja nic nie wiem, ja cię
 3     I,  V   |          Ja nie powiem nic.~- A widzisz pan - wołał doktor rozpromieniony,
 4     I,  V   |        na milionach nawet, a ty widzisz cały swój cel życia w zrobieniu
 5     I,  VIII|          mój złoty, mój jedyny. Widzisz, będę się czuć bezpieczniejszą.
 6     I,  X   |     Mullera mówisz "Błazen!" bo widzisz go tylko, jak u ciebie wywraca
 7     I,  XVI |          Pójdę na cmentarz, bo, widzisz, zobaczyłem tu w jednej
 8     I,  XVI |      odlepią kijem czasami, bo, widzisz, tutaj w Łodzi nie znają
 9    II,  I   |          pomagać przyjąć gości. Widzisz ją, myślała, że jej pozwolę
10    II,  I   |        niż mi się należało.~- A widzisz! Sprawiedliwy jesteś dla
11    II,  I   |         dziewczyno, bądź cicho. Widzisz ją, będzie się tu rządzić
12    II,  I   |          A to ugryź psa w ogon. Widzisz go, będzie mi tu złością
13    II,  III |         twój płacz.~- Daruj mi, widzisz, nie mogłam wytrzymać, nie
14    II,  X   |      daj, tylko się nie mazgaj. Widzisz ją, to mi zuch dopiero!...
15    II,  XV  |         do nabożeństwa.~- Bo... widzisz... przypomni to nam Kurów... -
16    II,  XVI |   teatru, on chce koniecznie.~- Widzisz z tego, że musimy na pewien
17    II,  XVI |       dobrze, Lucy, dobrze, ale widzisz, trzeba się zastanowić nad
18    II,  XXI |        mnie żalu, ale nie mogę. Widzisz, ja w tę fabrykę włożyłem