Tom,  Rozdzial

 1     I,  III |        Rogopuło uciekł, Lichaczew umarł, zapił się z rozpaczy.~-
 2     I,  V   |        gadasz, wszyscy chcą, abym umarł, wszyscy - i dlatego właśnie
 3     I,  XIII|    telegraficznie, że gdyby stary umarł, to przyjedzie a inaczej
 4     I,  XVI | niebywałej przedtem ceny.~Bucholc umarł! Ta wiadomość rozlała się
 5     I,  XVI |      niektórzy stanowczo.~Bucholc umarł?~Ten Bucholc, który zawsze
 6     I,  XVI |        przeklinany i podziwiany - umarł!~Jakieś zdumienie opanowywało
 7     I,  XVI |         niepodzielnie, bo Bucholc umarł, ale zostały jego fabryki,
 8     I,  XVI |           starszy od ciebie, to i umarł, a ty żyć będziesz jeszcze
 9     I,  XVI |          i bez was było tak samo. Umarł, cóż robić! "Ząb śmierci
10    II,  I   |        nic więcej. Przeor, toż on umarł z piętnaście lat temu.~-
11    II,  II  |           kto niezaasekurowany?~- Umarł kto panu prezesowi?~- Ukradli
12    II,  II  |         Blumenfeid?~- Wiktor Hugo umarł wczoraj - rzekł nieśmiało
13    II,  VII |           wie pan, ksiądz Liberat umarł.~- Czas mu było już od dawna.
14    II,  X   |           oddać do szpitala, żeby umarł ze strachu, bo już mdlał
15    II,  XXI |           tyle zrozumiał, że ktoś umarł.~- Kto umarł, gadaj po ludzku! -
16    II,  XXI |   zrozumiał, że ktoś umarł.~- Kto umarł, gadaj po ludzku! - krzyknął
17    II,  XXI | przyskakując do niego.~- Pan Adam umarł na anewryzm serca, spowodowany
18    II,  XXII|          bardzo niedobrze, ojciec umarł i... Nie dokończyła.~Maks