Tom,  Rozdzial

 1     I,  II |          meble - szeptał cicho do~ucha Borowieckiemu. - Uważasz
 2     I,  III|   pierwszy tajemniczym szeptem do ucha. - Otóż nasz arcyfioł wczoraj
 3     I,  III|           aktor nachylając się do ucha sąsiada.~- Żebyś pan pocałował
 4     I,  III| wachlarzem i szeptała mu długo do ucha.~- Nie spiskujcie! - zawołała
 5     I,  V  |   serwetką spał, i krzyczał mu do ucha:~- Kuzyn, nie śpij!~- Zeit
 6     I,  V  |            śpiochu! - krzyczał do ucha Baumowi.~- Nie budź mnie! -
 7     I,  VII|         przecinającej mu twarz od ucha do małych rozstrzępionych
 8     I,  VII|          raz po raz różowy koniec ucha.~- Nie ugryź mi kolczyka!
 9     I,  XI |           zapytaniem nadstawiając ucha, bo był głuchym nieco.~-
10     I,  XIV|          i po cichu szepnął mu do ucha - mnie już ta Łódź gardłem
11    II,  III|           Morycem i szepnął mu do ucha:~- Wiesz, nie przysłali
12    II,  VI |         zapytał po chwili Horn do ucha, bo syk przędzalni, drgania.
13    II,  VII|      odpowiedział przykładając do ucha zwiniętą w trąbkę dłoń.~-
14    II,  VII|            bo lokaj szepnął mu do ucha po cichu, że ktoś czeka
15    II,  XI |        podsłuchuje, i mówił mu do ucha: - Jego wczoraj prawie aresztowali.~-
16    II,  XVI|  odnalazłszy Karola szepnął mu do ucha, że ktoś czeka na niego
17    II,  XVI|       dziecko... - szeptała mu do ucha. - Karl - zawołała nagle -
18    II,  XXI|        szepnął mu bardzo cicho do ucha:~- Nie blaguj, to twoja